Соңыма түскен бұлт

Өгем тауының басында
Құрттап кеткен
Қар көрдім.
Сол бір
Құжынаған құрттарды
Бұл бір ем ғой деп
Теріп жеген жан көрдім...
Айтпағым бұл емес.
Сол таудың басында
Шөмеледей бір бұлт
Соңыма түсіп берді:
Оңға жүрсем,
Оңға жібермейді;
Солға жүрсем,
Солға жібермейді.
Алып еменнің
Бұтақтарындай
Ұзын- ұзын
Найзағайларымен
Жон арқамнан
Тілем дейді.
Мен бұған —
Темірхан басыммен —
Қалай көнермін.
Таудың төбесінен
Салбырап тұрған
Арқан-жолдан
Ұстап ап
Төменге жөнелдім...
Ашу-ызадан
Ісініп кеткен
Сол бір бұлт
Түндей түнерді.
Суығы мен дымқылын
Менің үстіме
Дем салғандай
Бүркіп-бүркіп жіберді...
Білемін:
Сол сәтте мен
Қатерлі сорға тұтылдым...
... Әупірімдеп жүріп
Сол бір
Найзағайлы бұлттан
Әйтеуір
Зорға құтылдым...
Құтылдым ба?..

---