Ащы
- 0
- 0
Түз желіне желбіреткен тұлымын,
Тұзды жердің, тұзды судың ұлымын.
Өтіріктің алдында мен патшамын,
Ал бірақ та ақиқаттың құлымын.
Әжейлердің өркеші
Тұлымды да кекілдіТату үйдің еркесі:
Немерелер Секілді
Әжейлердің өркеші.
Көрмегеңдер өкінді
Келінінің көжегін.
Бағасы пәс секілді
Өркеші жоқ әженің.
Жырқұмарлар іңірде
Жиналар от басына,
Өркештерін бір-бірден
Қойып қойып қасына.
Жылуы мен шуағы
Мәңгі өшпейтін ошақта.
Ұйқтап олар шығады
Өркештерін құшақтап.
Жас отаудың шырағы,
Жарқыраған шамы әрі:
Ол өркештер тұрады
Екі-үш жылда жаңарып.
Боз қыраулы жауынды
Бар ғой талай межелер...
Өсіретін ауылды
Сол өркешті әжелер.
Пікірлер (2)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Медина
Керемет -
жанна
неге аяқталмаған екен -
Ханга арналган олен
Махамбет
мәмет бағдат
тамаша өнер
Нурила
Керемет