Өлең, жыр, ақындар

Кереғар тіршілік

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 418
Кейде
Бұрғылау
Мұнараларындағы
Алып дизельдердің
Білектей-білектей —
Алма-кезек тепкілеген! —
Поршеньдардай
Алқынып тұрам.
Кейде алау-далау боп
Жартастарды
Соққылап-соққылап
Түк шығара алмастан
Жуасып тынған
Толқындардай
Тартылып тұрам.
Бірде олаймын,
Бірде былаймын,
Бірде пенде
Е, жаратқан,
Өзің кешіре гөр
Бірде құдаймын.
Басымда —
Түсініксіз! —
Уіл тұрады.
Жердің астынан —
Үрейлі! —
Гуіл шығады.
Кейде
Айнала дүние
Жер сілкінбесе де
Сілкінеді;
Қара бұлттар
Қара тастардай қатайып,
Қара жартастар
Түбіттей түтіледі...
Кереғар тіршілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағат жөндейтін шеберге

  • 0
  • 0

Жан секiлдi үңiлген кеп тереңге,
жан секiлдi үңiлген кеп өлеңге,
тық-тық етiп соғып тұрған дiрiлдеп
үңiлесiң нәзiк тылсым әлемге.

Толық

Шағын баллада

  • 0
  • 0

Есiме алсам сыздар жүрек жарасы!
Ауылға да қашық емес арасы
сонадайда жапа-жалғыз, көнелеу
жататұғын жас баланың моласы.

Толық

Өтірік болғаны ма?

  • 0
  • 0

Айтқан сөзiме
Тоймайсың!
Сол сөзiме
Сiңiрiң тартылып,

Толық

Қарап көріңіз