Өлең, жыр, ақындар

Кереғар тіршілік

  • 29.06.2022
  • 0
  • 0
  • 388
Кейде
Бұрғылау
Мұнараларындағы
Алып дизельдердің
Білектей-білектей —
Алма-кезек тепкілеген! —
Поршеньдардай
Алқынып тұрам.
Кейде алау-далау боп
Жартастарды
Соққылап-соққылап
Түк шығара алмастан
Жуасып тынған
Толқындардай
Тартылып тұрам.
Бірде олаймын,
Бірде былаймын,
Бірде пенде
Е, жаратқан,
Өзің кешіре гөр
Бірде құдаймын.
Басымда —
Түсініксіз! —
Уіл тұрады.
Жердің астынан —
Үрейлі! —
Гуіл шығады.
Кейде
Айнала дүние
Жер сілкінбесе де
Сілкінеді;
Қара бұлттар
Қара тастардай қатайып,
Қара жартастар
Түбіттей түтіледі...
Кереғар тіршілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Демографиялық өлең

  • 0
  • 0

Жоғын жоқтап отырғам жоқ жоқтықтың!
Дегенменен шегi бар ғой сақтықтың, –
есiгiнде бес құлып бар осы үйден
иiсi аңқиды тоғышарлық, тоқтықтың.

Толық

Н. нүктесі

  • 0
  • 0

Дей алмаймын ой, сезiмге жарлы едiм,
әскери бiр құпиядай жасырын
жүрегiмнiң Н. нүктесi бар менiң.
Сол нүктеде –

Толық

Тартыс

  • 0
  • 0

Көкiрекке босқа күдiк кiргiзбе! –
десем-дағы: әуен менен үндi iзде,
бiреу менi түнге қарай сүйрелеп,
бiреу менi ап шығады күндiзге.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер