Өлең, жыр, ақындар

Өздеріңнің көздеріңнен

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 504
Баламын әлі ерке мен елімде,
Келді деп кім айтады мені елуге?
Балдырған балалар-ау, ортаңызда
Мен тұрмын өздеріңмен теңелуге!
Қызығам пионерлер ойыныңа,
Құйғандай жастық лебін қойыныма
Құрметтеп, шоқтай жанған, қызыл шаршы
Тақтыңдар галстукты мойыныма.
Біргемін өрендерім, өздеріңмен,
Аулақпын қартаюдан, өзгеруден,
Өзімнің бір кездегі жастығымды
Көремін өздеріңнің көздеріңнен.
Қашанда мен сендерге сүйенермін,
Қартаймас жастық шаққа сүйінермін,
Мені, — әлі «егде тартты» демеңіздер,
Шар тартқан жоқпын өзім пионермін,
Қызығы жастық шақтың таныс тіпті,
Жүректен тартам елге бар ыстықты!
Жыр сайрап ортаңызда жасай берем,
Мойныма тағып қызыл галстукты!

1958



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зерен, де ерен

  • 0
  • 0

Зерен де ерен – бір тума,
Маңдайлы, маңғаз марқасқа,
Қалды ізің өшпес жұртыңда
Өзіңнің орның бір басқа.

Толық

Тұтқын

  • 0
  • 0

Күнбатыста көрем бұлттың түнеуін,
Көгінде ай жоқ... қайғылы түн түнегін.
Сол түнекте, қанды жасы кел болып,
Қандай ғана жан жылауда білемін;

Толық

Тілерім

  • 0
  • 0

Томсарып тұйық түн өтті,
Таң алды жырды гүл басын
Тамсанып тұрып күн өтті
Тірліктің сұлу тұлғасын!

Толық

Қарап көріңіз