Өлең, жыр, ақындар

Тұңғыш жаз

  • 10.07.2022
  • 0
  • 0
  • 527
Зор меже жеті жылдық тұңғыш жазы
Гүліңдей қырдың қызыл ту ұстады,
Құйылтып көкірегінен дән маржанын
Тың дала күнге еркелеп тыныстады.
Көз тартып қырда қала орнағаны,
Зәулім үй, жаңа завод тұлғалары,
Көк бойлай көк жазықтан созды мойнын
Магнит алыбының домналары.
Осы бір ұлы белес кезеңдегі
Өмірдің көркіне ел безенгені
Шақырып шабытты жыр, жатыр тағы
Ойнақтап ойда, қырда өзендері...
Жайнаған жазғы дала кең өлкесі,
Жартастан көтеріліп көк еркесі
Сілкініп ұшқан бүркіт қанатының
Қалықтап жерде ойнаған көлеңкесі...
Жайлауға жайылған қой жүр сән беріп,
Құйрығы дөңгеленіп керсеңденіп,
Бұйра жүн қозылардың жұмыр жоны
Секілді түркпен, киген сенсең бөрік!
Бір дөңде маңдайынан сүртіл терін,
Атының тартып басын іркіп кейін,
Шалғынға жайып қойын тұр қарт шопан,
Қараған шың басынан бүркіттейін.

1959



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Костер басындағы әңгіме

  • 0
  • 0

Түнгі аспанның төсінде
Дөп-дөңгелек ай жүзіп,
Көкала бұлттың үстінде,
Жарқырады жай жүзіп.

Толық

Күз жыры

  • 0
  • 0

Әр мезгілдің өзінше бір сәні бар.
Күздің көркі қай мезгілге тең емес,
Хрусталдай жалтыраған январь
Айларынан – күздің көркі кем емес.

Толық

Ньюстед аббаттығынан аттанарда

  • 0
  • 0

Ньюстед! Жел сабалап шарбағыңды
Адра қалғандай бір ата мекен,
Солдырып жайнап тұрған гүл басынды,
Баулардың басып үстін жатыр тікен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер