Өлең, жыр, ақындар

Жастық оты

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 562
Жастық отым сөнбейді,
Жел тұрса да, бұлт шығып.
Бойды қуат кернейді,
Марқайсам да мұрт шығып.
Жастық шақтың жұлдызы
Неге шықсын есімнен.
Өмірімнің күндізі
Мені гүлдей өсірген.
Қызыл шоқтай шашақты
Шарықтап ту астында.
Жас ұрпақ өмір жасапты,
Кемедей жүзген тасқында.
Ақының жырдан қол тартпас,
Арналған саған қаламым.
Жанымды жыршы қартайтпас,
Қырау шалған самайым.
Жастық от бойда сөнбейді,
Жел тұрса да, бұлт шығып,
Жүректі жыр кернейді,
Марқайсам да мұрт шығып.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұрлана қарап сығалай

  • 0
  • 0

Суық бір күзгі түнде ұйықтап,
Ояна келсең ертеңмен,
Көрінсе көзге — тұйықтап
Қар жамылған жер түннен —

Толық

Ұйқыдағы тау

  • 0
  • 0

Қартаймас қарап тұрсаң дала мықты-ақ,
Кейде бұлт қабақ түйсе алабұртпақ,
Тұнжырап түн басқанда айналаны,
Көз жұмған көк жиекті тау қиықтап,

Толық

Ажал мен өмір

  • 0
  • 0

Адамзат өсіп, өніп түрге енеді,
Ағаш та көктем туса бүрленеді,
Аяймын, тек аз ғана өмір сүріп,
Гүл неге семер болса гүлденеді?

Толық

Қарап көріңіз