Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1212
Көтеріле, аспандай,
Көкте сұрша бұлт кешіп;
Жерге інжу шашқандай,
Күміс моншақ шық түсіп.
Қайың, терек басынан
Сарғыш тартып жапырақ,
Жерге түсіп шашылған,
Жел үрсе тек қалтырап...
Тау басына бусанып
Бозғыл тұман оралып;
Сарқырап ағып шу салып,
Өзені мың бұралып;
Мәуе пісіп балбырап
Маужыраған қоңыр күз.
Алма пісіп албырап,
Көзді тартқан көріңіз.
Беті қызыл алмадай
Балаларды ойнаған,
Анасында аймалай,
Мектебі түр қол бұлғаған.
Жерде жазғы жайқалған,
Орып болып егінін.
Көз жіберсең байқалған,
Көңілді ел бүгін.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанат қақты

  • 0
  • 0

Күннің көзі, жердің жүзі
Жаралғалы білмеген
Көк жұлдызы, тау шың құзы
Заңды көрдім көрмеген.

Толық

Ақын Әбуге

  • 0
  • 0

Әбеке! — Жанға жайлы әр лебізің.
Жып-жылы жақсы жырдай бар мінезің!
Ақындық, мейірбандық жүрегіңді —
Әрқашан сол қалпында қалдыр өзің.

Толық

Махамбет туралы аңыз

  • 0
  • 0

Нарынның тау, тау қызыл-жасыл құмы,
Үстінен басып бұлттай ғасыр мұңы
Тұрған кез... Бабам құл боп, әжем күң боп,
Жұртқа жұт ханның Жәңгір ашынды үні.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер