Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1606
Көтеріле, аспандай,
Көкте сұрша бұлт кешіп;
Жерге інжу шашқандай,
Күміс моншақ шық түсіп.
Қайың, терек басынан
Сарғыш тартып жапырақ,
Жерге түсіп шашылған,
Жел үрсе тек қалтырап...
Тау басына бусанып
Бозғыл тұман оралып;
Сарқырап ағып шу салып,
Өзені мың бұралып;
Мәуе пісіп балбырап
Маужыраған қоңыр күз.
Алма пісіп албырап,
Көзді тартқан көріңіз.
Беті қызыл алмадай
Балаларды ойнаған,
Анасында аймалай,
Мектебі түр қол бұлғаған.
Жерде жазғы жайқалған,
Орып болып егінін.
Көз жіберсең байқалған,
Көңілді ел бүгін.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қысқы селенде

  • 0
  • 0

Қыс өтіп, жаз туғанша,
Іс тыныстап тыңдағы,
Десеңші, бір, той қанша
Болады елде мұндағы?

Толық

Әбіл қарттың баласы

  • 0
  • 0

Білуші ем сұйық сақал Әбіл қартты,
Бойы сұңғақ, жүрегі әділ қартты...
Ат жақты, өткір көзді, жылы сөзді,
Тұнарған қырау қабақ, сөзі ырғақты.

Толық

Менің далам

  • 0
  • 0

Даламның көктем туа тау, қырлары
Жаңғырып, жазда қай гүл жарылмады,
Шөп түбі саусақтардың саласындай
Жерде алыс жатыр терең тамырлары...

Толық

Қарап көріңіз