Өлең, жыр, ақындар

Күз

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1711
Көтеріле, аспандай,
Көкте сұрша бұлт кешіп;
Жерге інжу шашқандай,
Күміс моншақ шық түсіп.
Қайың, терек басынан
Сарғыш тартып жапырақ,
Жерге түсіп шашылған,
Жел үрсе тек қалтырап...
Тау басына бусанып
Бозғыл тұман оралып;
Сарқырап ағып шу салып,
Өзені мың бұралып;
Мәуе пісіп балбырап
Маужыраған қоңыр күз.
Алма пісіп албырап,
Көзді тартқан көріңіз.
Беті қызыл алмадай
Балаларды ойнаған,
Анасында аймалай,
Мектебі түр қол бұлғаған.
Жерде жазғы жайқалған,
Орып болып егінін.
Көз жіберсең байқалған,
Көңілді ел бүгін.

1948



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Түсімде: жар тас басынан
Секіргім келді теңізге,
Тыныштық сүйгіш, ән салған,
Періште маған сол кезде:

Толық

Жолбарыс терісін жамылған батыр

  • 0
  • 0

Бір батырды көрді ғажап басында өзен жиегінің,
Атын ұстап, арыстандай тұрған тұлға, реңінің,
Қаруын ер қасына ілген, айшық інжу жүгенінің,
Кө жасы оның, қанды бетін жуған, шерлі жүрегінің.

Толық

Монумент

  • 0
  • 0

Кез үйренген суретінде
Болушы еді ол сақалдырақ,
Алайда, тас келбетінде
Әлпеті ұқсас жатыр бірақ.

Толық

Қарап көріңіз