Өлең, жыр, ақындар

Көңілім

  • 21.07.2022
  • 0
  • 0
  • 577
Көңілде гүлдерім, –
Өмірде сембейді,
Жалынды тілегім,
Білемін, сөнбейді.
Жүрегім алаулап,
Көңілім қуанған,
Таң атып арайлап,
Көздерім жұбанған.
Жер қалай жаңғырған?
Таң ба бұл ағарған?
Көктем бе мұнарған?
Көн,ілім жаңарған?
Жоқ қайғы-күйініш,
Жүзімде сүйініш...
Кел, тыңда, – қолымда
Сайрайды сұлу құс...
Көздерім қуанды,
Көңілім жұбанды!..

Ташкент, 1925



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз

  • 0
  • 0

Сөнеді көктем сөнеді.
Келеді жайнап ыстық жаз,
Шыбын-шіркей ереді,
Шымшып шыққан гүлге мәз.

Толық

Себеле, себеле!

  • 0
  • 0

Күзгі аспан, бұлт кезі жасаурап,
Қайтеді, сәл тамшы себе ме?
Сепсең сеп, ал жаңбыр, жау саулап,
Күзгі нұр себеле, себеле!

Толық

Сусын берді

  • 0
  • 0

Көп жылдар көрмей жүріп, келдім елге,
Әлде не ойға оралып, аң-таң қалдым,
Тізгінін бұрып аттың жақын бардым
Бір кезде мені жылан шаққан жерге.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер