Өлең, жыр, ақындар

Жыл басы – қарлығаш

  • 28.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2328
Өліп жатқан жер жүзіне
Жаз келген соң жан кірді.
Ойда, қырда жап-жасыл боп,
Жасарып жер жаңғырды.
Жасыл жерге гүлден өрнек
Неше түрлі сән кірді.
Торғын көктен көк ала бұлт
Төкті гауһар жаңбырды.
Сұлап жатқан үнсіз жерге
Тіршілік, «шу», даң кірді.
Тау мен орман, шалқар көлге
Шаттық күй мем ән кірді...
Күн күлімдеп жылы деммен
Ұлы ананы бұлайды.
Жұпар бүркіп, жібек желмен
Кең денесін сылайды.
Жан-жануар ұлы анасы —
Төсі сүтті қара жер,
Жас босанып бұланады
Төсін ашып ағып тер.
Жер — ұлы ана, буы — демі,
Жадырайды көсіле.
Еңбекші жан уыз еміп
Өрмелейді төсіне.
Жан иесі тірілісті
Шат боп еңбек тұрмысқа.
Жандандырды қылған істі
Қалың ісші құмырсқа.
Міне, шат боп сымпылдасып
Қарлығаштар зырлайды.
Ойды кезіп, қырдан асып,
Жаздың жырын жырлайды.
Көркем тұрмыс жылдың құсы
Ер, екпінді қарлығаш,
Болсын күйлі қылған ісі,
Жырла жазды жарлыға!

1927 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаралы күн

  • 0
  • 0

Еңбекші тап бүгін ауыр жаралы,
Қан қызыл ту бүгін қайғы-қаралы,
Еңбекші тап бүгін жалпы қайғырып,
Ауыр хабар-хатқа төніп қарады.

Толық

Аққудың айрылуы

  • 0
  • 5

Арқада бір жер бар еді,
Жібек самал саясы:
Саяда бір көл бар еді.
Сырлы кесе аясы.

Толық

Қоштасқан жер

  • 0
  • 0

Жан жолдac! Ұмытылмас қоштасқан жер.
Сөздерің емес тіпті естен кетер.
Көзіңе жас кеп толған сұрың қашып,
Мен келіп, хош дегенде қолыңды бер

Толық

Қарап көріңіз