Құйқылжыған ырғақтар

"Мақтанарың тұрмаса жүрегіңде "
Жының бар ма жырыңды жоқтан құрап "
(Хамит Ерғалиев)

Болмадың ба сөзге ұста, тілге шебер,
Өз әліңше, талпын да, күн кеше бер.
Шабан атты қамшылап жының бар ма,
Бір хас фүлпар алдыңда жүрмесе егер.
Жастайынан тербеткен гүл бақтарын,
Сұлу сазды, сүйкімді ырғақтарым!
"Жының бар ма жырынды жоқтан құрап"
Жүрегінде жүрмесе бір мақтаның...
Құйқылжыған, шынында, ырғақ қайда,
Осындайда шалқытып жырлатпай ма?
ол тимеген жалына сұлу сезім,
Саурынынан сипатпай, сырғақтай ма?
Арқаласып жүрмесең ақын жүгін,
Жаратады бабында атынды кім?
Жамалыңа жағымды нұр себеді,
Жақсы адамға бір адым жақындығың...
Арындама, даурықпа, дабырлама,
Атылғалы тұр "Жебе", "Адырнада".
Алты алашты аралап ат арытқан,
Төрге шығып, жайғассын қадірлі аға!

---