Өлең, жыр, ақындар

Уақыт - керуен

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 568
Аяулы бір жан көкжиек жақтан,
Құшағын маған жаятын.
Алыста бір тау ұмытпай мені,
Көз қырын салып қоятын.

Көк бұйра толқын сағынса мені,
Жағаға өзін ұратын.
Көктемде бір жан көк белге шығып,
Күн салып қарап тұратын.

Уақыт-керуен, бетке алған жағым,
Қайтадан кері қайтармас.
Тұңғиық кеуде бір жан бар онда,
Ешкімге сырын айта алмас.

Сағыныш деген тәтті емес түк те,
Жүректі осу, тілгілеу.
Мен жете алмаған жағаның тасын,
Лақтырып ойнап жүр біреу!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көктем келер

  • 0
  • 0

Бұлт айықса аспанды тұмшаламай,
Өтер ме едік алаңсыз күн санамай.
Жатыр дел-сал алматы туыттан соң,
Талығып қалғып кеткен тұмса анадай.

Толық

Бір әуен бар

  • 0
  • 0

Топырақтай гүл тозаңын жасырған,
Күн сезімін аңсаған.
Күткен едім, жолығатын сол күнді,
Қайда жүрсең болшы аман!

Толық

Туған жерге махаббат

  • 0
  • 0

Сағындым сотқар өзен пүліш белді,
Сағындым көлбіреген күміс көлді.
Бір жылдай оралмап ем туған мекен,
Жаным жүдеп төзімім жіңішкерді.

Толық

Қарап көріңіз