Өлең, жыр, ақындар

Уақыт - керуен

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 497
Аяулы бір жан көкжиек жақтан,
Құшағын маған жаятын.
Алыста бір тау ұмытпай мені,
Көз қырын салып қоятын.

Көк бұйра толқын сағынса мені,
Жағаға өзін ұратын.
Көктемде бір жан көк белге шығып,
Күн салып қарап тұратын.

Уақыт-керуен, бетке алған жағым,
Қайтадан кері қайтармас.
Тұңғиық кеуде бір жан бар онда,
Ешкімге сырын айта алмас.

Сағыныш деген тәтті емес түк те,
Жүректі осу, тілгілеу.
Мен жете алмаған жағаның тасын,
Лақтырып ойнап жүр біреу!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қыл көпір

  • 0
  • 0

Оңаша қалдық екеуден екеу, жанға айналдық па армансыз,
Суша сапырар сөзің таусылып тосылып неден қалғансыз?
Көз тоқтатуға келмеді шамам қараған дұрыс қай жаққа,
Үп еткен желге құлап түсердей жапырақ тәнім қорғансыз.

Толық

Сезіп тұрмын

  • 0
  • 0

Біреулер өнеріңді сөз етіпті,
Біреулер өлеңімді сөз етіпті.
Бәрін қойшы біз бірге жүрген кездер,
Көзді ашып жұмғандай тез өтіпті.

Толық

Мекеніңе сыйынам

  • 0
  • 0

Мекеніңе мен сенің сыйынамын,
(Қалжыраған жаныңның күйі мәлім)
Мекеніңнен жолықсам бір адамға,
Сағыныштың жасынан тыйыламын.

Толық

Қарап көріңіз