Өлең, жыр, ақындар

Уақыт - керуен

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 483
Аяулы бір жан көкжиек жақтан,
Құшағын маған жаятын.
Алыста бір тау ұмытпай мені,
Көз қырын салып қоятын.

Көк бұйра толқын сағынса мені,
Жағаға өзін ұратын.
Көктемде бір жан көк белге шығып,
Күн салып қарап тұратын.

Уақыт-керуен, бетке алған жағым,
Қайтадан кері қайтармас.
Тұңғиық кеуде бір жан бар онда,
Ешкімге сырын айта алмас.

Сағыныш деген тәтті емес түк те,
Жүректі осу, тілгілеу.
Мен жете алмаған жағаның тасын,
Лақтырып ойнап жүр біреу!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таулар таулар

  • 0
  • 0

Бергі таулар менің биік талғамым,
Жетпегендер шайнайтұғын бармағын.
Жеткізбеймін қол жетім жер тұрсам да,
Өткізбейтін ағысы бар арнамын.

Толық

Сен мен үшін өлген күн

  • 0
  • 0

Болды ақыры сен мен үшін өлген күн,
Тағдыр дейтін төрешіге көнген күн.
Өзі отырған үй орнына жерленген,
Жамбыл сынды жүрегіме жерлендің.

Толық

Ата жұрт

  • 0
  • 0

Ата жұрт саған жетпей тынбас балаң,
Қыранды қыран деме шыңға аспаған.
Тйеп ап жырдан жасау келіп тұрмын,
Демеңдер көш оңбайды қыз бастаған.

Толық

Қарап көріңіз