Өлең, жыр, ақындар

Уақыт - керуен

  • 12.09.2021
  • 0
  • 0
  • 549
Аяулы бір жан көкжиек жақтан,
Құшағын маған жаятын.
Алыста бір тау ұмытпай мені,
Көз қырын салып қоятын.

Көк бұйра толқын сағынса мені,
Жағаға өзін ұратын.
Көктемде бір жан көк белге шығып,
Күн салып қарап тұратын.

Уақыт-керуен, бетке алған жағым,
Қайтадан кері қайтармас.
Тұңғиық кеуде бір жан бар онда,
Ешкімге сырын айта алмас.

Сағыныш деген тәтті емес түк те,
Жүректі осу, тілгілеу.
Мен жете алмаған жағаның тасын,
Лақтырып ойнап жүр біреу!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құлазытып құс қайтар жылы жаққа

  • 0
  • 0

Қайда қоям шу асау жүрегімді,
Мұңаюды үйреткен түнеріуді.
Жасыл өңін күз ішкен жапырақтай,
Сорып бітті сағыныш іреңімді.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Көбелектер тіріліпті, ұшып жүр,
Кеткен көктем төркініне түсіп жүр.
Бұлықсимын бүршік жарар жас талдай,
Бақсыны жын, мені шабыт қысып жүр.

Толық

Ей, бұлттар

  • 0
  • 0

Бір жұтым суға шөлдеген қан тамыр сынды,
Аспанды ары итерген Хантәңір сынды,
Кім түсінеді, Ей, бұлттар!
Жерге ынтық сенің,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер