Өлең, жыр, ақындар

Терезеге үңіледі бір сұлу,

Қарашада қара суға қақ тұрды,
Атам қойын суық желге бақтырды.
Бүрсең қағып бара жатты бір апа,
Əжімдері мұң айтуға шақ тұрды.
Күз де құлап, қысқа қарай жантайды,
Қабақ шытып, күн түйіле шалқайды.
Шат күндерін сағынды ма бар əлем,
Сұр даланың реңінен əр тайды.
Опалап тұр дымқыл қырау жер бетін,
Өр толқын да сабалайды көл бетін.
Терезеге үңіледі бір сұлу,
Сағынышқа бояп алып келбетін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз