Өлең, жыр, ақындар

Шыға алмадым шырғалаңнан әттең-ай

Шыға алмадым шырғалаңнан әттең-ай,
Жатыр мида түрлі ойлар, мың сарай.
Тылсым сырлар жай тапқызбай, бек қойды,
Қамалғандай сан жылдарға зынданға-ай.
Байланған ба бүкіл денем арқанға?
Ұсталған ба аяқ-қолым тұзаққа?
Түсіп жатты ми мен жүрек талқыға,
Салсамдағы махаббатты ақылға.
Салынғанмын, өзіңді ойлап қайғыға,
Өкінгенмін, ғашық болып қалғанға.
Қирағанмын, қопарылып сағымға,
Ашылмаппын, сезім айтып лағылға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жалған айтып, өзіңді алдап едің

  • 0
  • 0

Жалған айтып, өзіңді алдап едің,
Өтірікті шындыққа жалғап едің.
Басқаның мазаласа арбаулары,
Адалдыққа, шындыққа қас деп едің.

Толық

Жалған өмір

  • 0
  • 0

Қанша менің ғұмырым?
Қанша менің сағатым?
Қашан барып үзіліп,
Таусылады тағатым?!

Толық

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр

  • 0
  • 0

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр,
Адамдық дүние үшін өліп жатыр.
Байлық, мансап, рақатты қуамын деп,
Көрге де дайындықсыз кетіп жатыр.

Толық

Қарап көріңіз