Ақырғы жүздесу
- 0
- 0
Жүрек қаным деп білген жырды нағыз,
Сұңғыламыз...
Қалдырған мың бір аңыз.
Кілең жампоз жиналған керім кеште,
Бір уыс құм...
Бір уыс құм...Алақаным тесіліп,
Түйіршіктер қалды жылап сусыған.
Ақымақпын өзімді өзім кешіріп,
Айналамнан өп-өтірік қымсынам.
Көкірегім көк аспанды жүгендеп,
Қара қоста ғалам жайлы ойланам.
Бар өнерім жұлдыздарды түгендеп,
Көкке қарап қой бағам.
Құс қондырып,
Суды ұйықтаттым жырласам,
Жел толтырып шұрық тесік дорбама.
Әр таң сайын «әлауләйлап» қырды асам,
Жеткен жерім сол ма, аға?!
Темекімнің түтінінде шер мен мұң,
Күйкі өмірдің күйігіне сүйіндім.
Батыр өлген...
Жалғыз ақын – ол менмін,
Ханың қайда, биің кім?!
Дүрсілдейді қабірлердің жүрегі,
Жылдар жайлы сөйлемекке кешегі.
Құрығымның көлеңкесі біледі,
Мың жылдықтың есебін...
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Бесінші кітаптағы өлең
- 0
- 0
Мәрттік жасап,
Жаратушы тым сараң,
Бәрін бере салған екен бір саған.
Еркіңді алып,
Келін тағы кеудеден шер тулатты
- 0
- 0
Келін тағы кеудеден шер тулатты,
Есер тұрмыс билеген еркін қатты.
Ері кеткен ертемен тауға шығып,
Тал бесікте бөлеулі кемпір жатты.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Димаш
Керемет өлең! -
Нұлан
осындай ертегілер ұнайды -
Арайлым
қызық ертегі екен -
Сезім
Детский екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі