Өлең, жыр, ақындар

Біргемін

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2587
Бұл жалғанға қонақпыз сол кемді күн,
Дайынбыз ба арқалауға ел жүгін?..
Білген жанға сұрауы бар судың да,
Біздер үшін тер төгеді енді кім!
Өтседағы өмірімнің көктемі,
Осы ойлар мазалайды көп мені.
Мансапқорлар күйттеп кетіп бас қамын,
Көпе-кернеу көпшіліктен шеттеді.
Бір-бірінен айла-шарғы асырып,
«Пысықтар» жүр елдің құтын қашырып.
Ала жіпті аттамаған тектілер,
Амалсыздан қалталыға бас ұрып...
Бірте-бірте ашылғандай араны,
Мына заман қайда бастап барады?
Жоқ-жұқаның жағдайы тұр ауырлап,
Қайда барып, жанға сая табады.
Ағайыным, ауылдасым, іргелім,
Алдарыңда - қалай өмір сүргенім.
Біздің түтін сізден бөлек ұшпайды,
Өздеріңмен өмір бақи біргемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атамекен

  • 0
  • 0

Көрінер көзіңе ыстық атамекен,
Мен мұны қайта-қайта атап өтем.
Бабалар туып-өскен жерді білмеу,
Жаныңа кәдімгідей батады екен.

Толық

Немере

  • 0
  • 0

Мені күнде қуанышқа бөлеген,
Тәй-тәй тұрып келе жатыр немерем.
Күндіз естен, түнде түстен шықпайды,
Тәтті еді, тәтті еді не деген!

Толық

Түсіме еніп...

  • 0
  • 0

Депті әкем аттанарда: «Тыңда, балам,
Сұрапыл соғыс атты сынға барам.
Қош-сау бол, көріскенше қайта айналып,
Тел қозым, талбесікте іңгәлаған...»

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар