Өлең, жыр, ақындар

Біргемін

  • 27.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2474
Бұл жалғанға қонақпыз сол кемді күн,
Дайынбыз ба арқалауға ел жүгін?..
Білген жанға сұрауы бар судың да,
Біздер үшін тер төгеді енді кім!
Өтседағы өмірімнің көктемі,
Осы ойлар мазалайды көп мені.
Мансапқорлар күйттеп кетіп бас қамын,
Көпе-кернеу көпшіліктен шеттеді.
Бір-бірінен айла-шарғы асырып,
«Пысықтар» жүр елдің құтын қашырып.
Ала жіпті аттамаған тектілер,
Амалсыздан қалталыға бас ұрып...
Бірте-бірте ашылғандай араны,
Мына заман қайда бастап барады?
Жоқ-жұқаның жағдайы тұр ауырлап,
Қайда барып, жанға сая табады.
Ағайыным, ауылдасым, іргелім,
Алдарыңда - қалай өмір сүргенім.
Біздің түтін сізден бөлек ұшпайды,
Өздеріңмен өмір бақи біргемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жылжиды жылдар...

  • 0
  • 0

Қызарады Күн ұяға батарда,
Нұрланады төңірек таң атарда.
Табиғатта сақталғанмен заңдылық,
Адам бірден кіре алмайды қатарға.

Толық

Шуақ

  • 0
  • 0

Тыныштық - дәл осы шақ бар керегім,
Арадай гүл қуалап, бал теремін.
Алдымда ақжал толқын Жайық жатыр,
Жайқалтып жағасында тал-терегін.

Толық

Ой ұшқыны

  • 0
  • 0

Жанға жинап дүниенің жарығын,
Жас кезімде лапылдады жалыным.
Жалпы жұртты жарылқауым қиын ғой,
Көп жүрекке ашпа болып дарыдым.

Толық

Қарап көріңіз