Өлең, жыр, ақындар

История домбриста

Губы сжав в скупой улыбке
Гордо выставив бедро
Человек играл на домбре
В переходе у метро

Звуки музыки вливались
В грохот города волной
Мама с сыном удивлялись
Наблюдая за игрой

Так легко, непринуждённо
Лился звук из под смычка
И смотрели изумлённо
Два взволнованных зрачка

Как его прикосновенье
Словно действовал колдун
Вызывало оживленье
В трепетанье мёртвых струн.

Люди шли из электрички
Суетились чудаки
И бросали по привычке
Музыканту пятаки

Детских душ не угадаешь
Подошёл к нему малыш
Дядя, кто ты, что играешь?
И зачем ты тут стоишь?

Он ответил, сам не знаю
Мелочь высыпал в карман
Я домбрист, стою играю
А зовут меня Арман

Мальчик встал немного с краю
Дёрнул маленьким плечом
Дядя Арман обещаю
Тоже стану домбристом.

Время быстро нам считает
Счёт падений и удач
Только жалости не знает
Постарел и наш домбрист

Курмангазы, Дина, Коркыт
Дирижёр стоит домбрист
Свой концерт давал на домбре
Юный, признанный талант

Он немного взволновался
Сел удобней на диван
Посмотреть концерт собрался
Наш знакомый дед Арман

Объявление на экране
Сердце стукнуло в ребро.
Посвящаю вам Арман
Музыканту из метро

Браво, зал кричал горлань
На диване плакал в плач
Постаревший дядь Арман
Бывший, уличный самоуч…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана жанын күйреме

  • 0
  • 0

Ешқашан да қарағым,
Ана жанын күйреме.
Дүниедегі пенденің,
Қайран орны бір төбе,

Толық

Білмедік біз өмір бұндай шырғалаң

  • 0
  • 0

Білмедік біз өмір бұндай шырғалаң,
Аттаған соң, ақыл жасты таңқалам.
Болып едік баласы біз ойынның,
Қазір ойлап, бола алмаймын қылқалам.

Толық

Аңсаймын, ұмтыламын мақсатыма

  • 0
  • 0

Аңсаймын,
Ұмтыламын мақсатыма,
Қандай қиын,
Ауырлау жол болды ма?

Толық

Қарап көріңіз