Өлең, жыр, ақындар

Баба жұртында

  • admin
  • 27.12.2023
  • 0
  • 0
  • 207
Арызым бардай тағдырға,
Жетіп ем ұшып күн батпай.
Құлазып жатты алдымда,
Бабаның жұрты тіл қатпай.
Баяғы самал жел есті,
Баяғы бұлақ сылдырап.
Тереңге шөккен елесті
Тірілтер қайта кім бірақ?
Шыдайсың қалай мұңданбай,
Жүректі өксік қысқанда?
Аңырап жылап тұрғандай,
Қаңырап қалған қыстау да.
Сырғанап түсіп көзден жас,
Ұқсайсың жетім ботаға.
Қорымдар ғана қозғалмас,
Қарайған қоңыр жотада.
Болса да мәңгі жылжымас,
Қара жер тұрмас кетілмей.
Көненің ізі жым­-жылас,
Су шайған құмның бетіндей.
Адамсыз жерде құн бар ма,
Түргенмен құлақ айнала.
Айналаң үнсіз тұрғанда,
Тұлдыр ғой өмір қайда да.

1988 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Іздемеске бола ма?

  • 0
  • 0

Сағынамыз жыл өткен сайын біздер,
Толқын жуып, қаншама шайылды іздер.
Бұл күндері Семейге келген адам,
Ең алдымен елеңдеп Қайымды іздер.

Толық

Көкала үйрек

  • 0
  • 0

Ойласам оқиғаны өткен­кеткен,
Қайнайды көкірегім кек тербеткен.
Мен­дағы біраз күндік жолаушымын,
Шапқылап олай­бұлай ат терлеткен.

Толық

Сарықыз

  • 0
  • 0

Сөз қалған жайсаң менен жақсылардан,
Қобызда сарын қалған бақсылардан.
От ауыз, орақ тілді бабалардың
Жері жоқ өлең-жырға тапшы болған.

Толық

Қарап көріңіз