Өлең, жыр, ақындар

Лермонтовқа

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 214
(Лермонтов қабірінің басында)

Жамылып торқа топырақ,
Жатcың ба жырдың қыраны?
Қара көк орман атырап,
Сен көрген қалпы тұр әлі.
Көзіңнен ұшқан жарқ етіп,
Тұр әлі Машук тауы да.
Ажалдың оғы сарт етіп,
Сағым боп ұшқан бауры да.
Шабытың бойға құйылып,
Жыр төгер мүмкін кезінде.
Кеттің бе қапы қиылып,
Шаттанған шалқар сезімде?
Нөсерлі жырдың шумағы,
Шыға алмай іште қалды ма?
Машук пен Бештау нулары,
Сол жыр ма тұнған алдымда.
Қоршалған асқақ еменмен,
Гүл қойып қабір басына.
Аймалап алау денеммен,
Кеудемді бастым тасына.
Дұға етіп келдім алыстан,
Даланың дара дүлдүлі ем.
Кетіпсің мерт боп намыстан,
Орыс орманының бұлбұлы ең.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен үшін бір ту бие сояр едім

  • 0
  • 0

Сен үшін бір ту бие сояр едім,
Алдыңа жал-жаясын қояр едім.
Мен қазір шаршаңқырап жүрген жанмын,
Тірліктің кетіре алмай оябы-ебін.

Толық

«Ақынмын» деп болады айтуыңа

  • 0
  • 0

«Ақынмын» деп болады айтуыңа,
Ел аралап, жер көріп қайтуыңа.
Ақын деген табиғат перзенті,
Ол өмірге келмейді жай туыла.

Толық

Талқан етіп тағдырдың қыл шылбырын

  • 0
  • 0

Талқан етіп тағдырдың қыл шылбырын,
Туды десем сенем бе сыршыл күнім.
Сапырылған санамда шайқатылып,
Сағыныш боп әлі де тұрсың, гүлім.

Толық

Қарап көріңіз