Өлең, жыр, ақындар

Азамат

Өмірғалиға
Жүзі қоңыр болғанмен,
аппақ оның жүрегі,
күлсе шындап күледі,
ал, күрсінсе — түн еді.
Шындық пенен әділдік –
оның жалғыз тілегі,
қиындықты көрсе де,
мұқалмаған жігері,
жұқармаған білегі.
Біздің елде осындай
бір азамат бар бүгін:
дау-шарларға қосылмай,
адал жанның барлығын
қастерлейді досындай.
Жайлайды оның жанын мұң
ел туралы қоршап ой.
Әттең, бауырларымның
бәрі сондай болса ғой…
Жалтақтықпен жауласар,
арамзамен арбасар
елге осындай ер керек!
Кім дейсің бе?
Ол біздің
Өмірғали Кенжебек!



Пікірлер (1)

Әбіләз

Әдемі жазылған

Пікір қалдырыңыз

Өлең

  • 0
  • 0

Сонау күнде, жас шақта,
Өлең келіп керісті меніменен,
Күш жетпеді - керіспей шегінер ем,
Қайдан келді, білмеймін, өзеннен бе,

Толық

Біздің мынау даланы-ай!

  • 0
  • 0

Біздің мынау даланы-ай!
Өзен, өріс жағалай,
талдары да – қарағай;
бала біткен ақылды

Толық

Кәмшат апай

  • 0
  • 0

Батыр қызы халқымның
Кәмшат апай — мақтаным.
Мен де соған талпындым,
атын есте сақтадым.

Толық

Қарап көріңіз