Өлең, жыр, ақындар

Азамат

Өмірғалиға
Жүзі қоңыр болғанмен,
аппақ оның жүрегі,
күлсе шындап күледі,
ал, күрсінсе — түн еді.
Шындық пенен әділдік –
оның жалғыз тілегі,
қиындықты көрсе де,
мұқалмаған жігері,
жұқармаған білегі.
Біздің елде осындай
бір азамат бар бүгін:
дау-шарларға қосылмай,
адал жанның барлығын
қастерлейді досындай.
Жайлайды оның жанын мұң
ел туралы қоршап ой.
Әттең, бауырларымның
бәрі сондай болса ғой…
Жалтақтықпен жауласар,
арамзамен арбасар
елге осындай ер керек!
Кім дейсің бе?
Ол біздің
Өмірғали Кенжебек!



Пікірлер (1)

Әбіләз

Әдемі жазылған

Пікір қалдырыңыз

Сен менің жанарыма жас тұндырып

  • 0
  • 0

Сен менің жанарыма жас тұндырып,
өзгеге көңіл кілтін аштың күлігі.
Ошаққа отырғызып кетті мені
әне бір ұзын бойлы ақсұр жігіт.

Толық

Мансап үйі

  • 0
  • 0

Мансап үйі – қақпақты қыш құмыра,
енсең орар рақат ыстығына.
Өскен сайын мансаптың баспалдағы
соғұрлым мол былығы, бықсығы да.

Толық

Партеногенез

  • 0
  • 0

Маған ақыл үйретуші мықтылар
күннен-күнге есалаң боп барады,
бірінің де жағдайы жоқ түкті ұғар,
мен де оларды тыңдағаным шамалы.

Толық

Қарап көріңіз