Әкелікті сезіну

(аударма)
Нұрзияға

Сен туғанда маған қонған бақ дедім,
исің жұпар, шырын-балдай тәтті едің.
Ортамызда құлыншақтай құлдырап
қызық еді былдырлаған сәттерің.
Сен туғансың күздігүні Мәскеуде,
қуаныштан толды менде жас кеуде.
Есім шығып келе жаттым жүгіріп,
сау емеспін, ішкен емен мас деуге.
Бақыт нұры басқандай ма көзімді,
ұшып – қондым, адам едім төзімді.
Алып шықты перзентхана алдына
құндақталған қуыршақтай өзіңді.
Құдай берген бақыт еді ол бізге,
біз шалқыдық - мұхитпыз ба, көлміз бе…
Әке болып сезінуді сен маған
алғаш рет сезіндірдің сол күзде.
Саған бүгін қараймын да, балғыным,
Еске аламын өткен күннің барлығын.
"Лексуспен" сырғанай бер, ұмытпа
бұл өмірде ор-жар барын, жан Нұрым!

АНДРЕЙ БЕЛЯЕВ

---