Өлең, жыр, ақындар

Адамдығын өзінің түсінбеген

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 233
Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.
Қанға сіңген олардың бір өнері,
Ісің түссе сыздана түнереді.
Әлде көрсе – майысып, маймаң басып,
Әлсіз көрсе – талтаңдап шіренеді.
Осы шығар кертартпа, пендешілік,
Пенде атын бүркенген кем бе есірік.
Сен кешіріп, ағайын, осыларды,
Не болады, айтпасам, мен кешіріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балалық шақтан бір елес

  • 0
  • 0

Балалық шақтан бір елес
Көктемде, сонау көктемде,
Көлбеңдеп жатқан көк белге.
Көгілдір тартқан бөктерге,

Толық

Сәкен Иманасовқа

  • 0
  • 0

Сәкен ақын, құрдасым, ақындығың ғажайып,
Ғажайыпқа бүгін күн арнап өлең жазайын.
Ақындарға серілік тұрушы еді жарасып,
Серілігің алпыста кеткендей ме азайып?

Толық

Кештік талай өзенді

  • 0
  • 0

Кештік талай өзенді,
Көрдік қилы кезеңді,
Кешіп жүріп өзенді,
Шөлдеп ернім кезерді.

Толық

Қарап көріңіз