Өлең, жыр, ақындар

Жалғыздық

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 209
Жалғыздық жанға көп батты,
Жанарым жасқа малшынып.
Жабылып иттер көп қапты,
Жамбасқа түстім жаншылып.
Бұғана қатпай бүгіліп,
Төзбеске төзген екенмін.
Жығылып бірде сүрініп,
Тауқымет жүгін көтердім.
Ата-анам, жарым, он балам,
Сүйеніш етті сүлдемді.
Бір Алла шығар қорғаған,
Бекітсе бекем іргемді.
Садақ та болып керіліп,
Жебе де болып тартылдым.
Жүрегім, етім сөгіліп,
Ашамай ерге артылдым.
Ата-ана, жарым, баламның,
Жыламағанын тіледім.
Төркінсіз қалған анамның,
Түріне қарап жүдедім.
Түңілтіп кейде өмірден,
Үмітсіз үрей от шашты.
Қылыштай күлге көмілген,
Жүзімді қайғы тот басты.
Құла дүз болып қаңырап,
Құлазып талай көңілім.
Ақшам да болып жамырап,
Түнерді түндей өмірім.
Қуатым, күшім таусылып,
Иекті жарға тіредім.
Қара жерді де қаусырып,
Қан жоса болды білегім.
Сыймастан топас ортаға,
Шырқырай шыңға ұмтылдым.
Ақынды жеуге қорқа ма,
Құлдары қорқау құлқынның.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құт-береке кеткен жоқ

  • 0
  • 0

«Құт-береке кеткен жоқ есігімнен,
Қонақ келер өзінің несібімен.
Сарандық та, «надандық», – дейтін әкем,
Опық жеген аз емес кесірінен.

Толық

Боз дала, құлының ем төсіндегі

  • 0
  • 0

Боз дала, құлының ем төсіндегі,
Төсіңде туып едім көсілгелі.
Шідерім неге менің шешілмеді,
Үздіге үзіп кетсем, кешір мені.

Толық

Бәйге

  • 0
  • 0

Егіліп келем, көзімнің жасы төгіліп,
Тебініп келем, ақ боран шаңға көміліп.
Япырым-ау, неге ұшпайды құс боп жығылғыр,
Жазылып бауыры, қолтығы бырт-бырт сөгіліп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар