Өлең, жыр, ақындар

ADAM

  • admin
  • 03.02.2024
  • 0
  • 1
  • 302
Адам маған сыбырлады сыр ашып,
Үнсіздігі күрсініске ұласып:
“Мен əлемнің əкесі емен бұл – шындық.
Жұмақты да көрген жоқпын тылсым ғып.
Құдайыма қайтарыңдар, мұңшыл жұрт”.



Пікірлер (1)

Саят

Жаксы

Пікір қалдырыңыз

Сөз басы

  • 0
  • 0

Бірде менің бала бейнем, бал шағым,
Іздеп келіп, үнсіз жанар қадады.
Сөзге ермеген серуенде қанша күн,
Сыр ашпады сол бір жұмбақ жамалы.

Толық

Балалық шаққа оралу

  • 0
  • 0

Көбелек жегілген күймеге айналу,
Желіккен желдің де арманы.
Есімнен адаса еске алдым мен оны.
Түйсіктің түбінде гүлдерде ой һəм алғаш,

Толық

Әуен “Бірінші ғасырға арналған эллегиядан”

  • 0
  • 1

Кірпігімізге асылған қоңыраулар зарында,
Айтылмаған сөздердің өлімінде өксіген,
Һәм сол сөздің толқынды кеңістігі ішінде,
Балшық кешкен атымен рыцарь бағыт түзейді.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер