Өлең, жыр, ақындар

Қалжа

Жеңге кенжесі кеміртей,
Мал мойның, жанды бұла —
Асы қоздамар кебе жала,
Шақа аңса, бала жыла.
Шым арқа бит жібіңдей
—шаш
инеден
сытыла.

Төл тумай мекірене,
Тұл жүрсе ту қой жеген:
Ішкен сорпаға демек гәбім
Күлкіме сыяр м'екен?

Табансыз тұруға тәбім
Жылап алмас көпей ене:

"Қаның ішсе ырым еткен
Болмай ма біртектес дене?
Танылмас па өзіңді жеген?"

1/4/23.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз