Өлең, жыр, ақындар

Түсінікті еді бізге гүл тілі...

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 166
Түсінікті еді бізге гүл тілі,
Бақытты едік... иә... білем... күлкілі.
Жүрегіме, тереземе буланған...
Суретіңді өрнектеймін бұл түні.
Кім түсінсін? Қуарсақ та, солсақ та,
Жылуы жоқ жарықтарға тоңсақ та.
Есіңде ме? Күлуші едік сол кезде,
Есіңде ме? Бақытты едік сол шақта.
Түсінікті еді бізге көктем де,
Құстар бізбен сырласатын көктен де.
Түсінікті еді бізге жапырақ,
Біздің тілді түсінбейтін көп пенде...
Күтетінбіз қайтқан құстар сапарын,
Кір шалмаған тұнық еді жан, арың...
Түсінікті еді маған кірпігің,
Түсінікті еді саған жанарым...
Солу, үсу... күздің де бұл жарлығы,
Қиын екен кең әлемнің тарлығы...
Қайың, емен, Ай да, Күн де, аспан да,
Түсінікті еді бізге барлығы...
Түсінбесең, Ай көзіне көп қара!
Ай нұрына оранады көк қала.
Түсініксіз емес еді ештеңе,
Түсініксіз өмір еді тек қана.
Киімімнің ішінде біреу егілді,
Көздеріңе түсірмеші кекілді!
Түсініксіз бұл өмірді жанарың,
Үнсіз ғана түсінгендей секілді...
(Түсінбедім мен әлі...)



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен күткен көктем

  • 0
  • 0

Гүлім менің, жазым менің, көктемім!
Сеніменен мақтанады текті елің.
Қуантуға жабырқаған күздерді,
Көктем болып бұл өмірге кеп пе едің?

Толық

Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем...

  • 0
  • 0

Сен сарғайдың мың мұңға, мен қайтем?
Жапырақ-ай, өлермісің, не етерсің?
Аспан ана көз жасына жуынып,
Сен де бір күн үзілерсің, кетерсің.

Толық

Тау

  • 0
  • 0

Таудан бұлттар көшеді
Салқын самал еседі.
Қолым созып биікке,
Тауға қарап өсемін.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар