Өлең, жыр, ақындар

Мұң Ай...

  • admin
  • 22.04.2024
  • 0
  • 0
  • 218
Керім,
сенен хабар жоқ,
онсызда
сен тұрмысқа шыққалы бері
ештеңе өзгермеді,
Өзгергені:
Ән айтуды қойдым,
өтірік күліп үйрендім,
Жалғыз қалуды меңгердім,
Сосын,
үйлендім өлеңге;
жанары,
жаны,
нәзіктігі
саған ұқсаған.
Және саған ұқсаған
тәні –
кітаптар оқумен
бітірдім жыл аяғын.
Сені көп ойламаймын,
тыныс алғанымда ғана,
мұңаямын аздап.
«Құтқаршы» дер ем,
Бірақ,
хәлімді көріп
жыларсың деп қорқам,
Сүлдеріме ілінген жаным –
Дымқыл,
қартаң,
көне...
Алыс –
өмірден, сенен...
Белгілі,
бір күні өлем,
естиді дүние...
Сонда,
Тек сен естімесең екен.
Жалғыз қаларсың деп, қорқам...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біз студентпіз, жалынбыз!

  • 0
  • 0

Қаланың мынау мінезін бөтен аңғардым,
Ауылдың қара баласы едім аңғал тым.
Үлкен шаһарда кішкене жүрек соғады,
Сезбейді соны, сезбейді неге!?

Толық

Мен Нұржанмын...

  • 0
  • 0

Иә, Нұржанмын... мен Нұржанмын...
Нұржанмын...
Жаралдым ба, жұлдыз құйған нұрдан мың?
Нұрбек пенен Нұржан мүлдем бөлінбес,

Толық

Сол баяғы...

  • 0
  • 0

Сол баяғы күз бағындай көңілім,
Сол баяғы қарапайым өмірім.
Мені іздеп телефонға үңілсең,
Сол баяғы өзгермеген нөмірім.

Толық

Қарап көріңіз