Өлең, жыр, ақындар

Алтын тамыр

  • 07.10.2021
  • 0
  • 0
  • 804
(Қойшығара Салғараұлына)

Қойшеке, жан сырыңды түсінемін,
Үңілдім жүрегіңнің ішіне мың.
Қараңды бірер апта көрмей қалсам,
Құлындай желідегі кісінедім.
Байқасам, секілдісің туған ағам,
Биікке алдымдағы ту қадаған.
Жолымнан абайсызда жаза бассам,
Атымның басын түзеп, туралаған.
Ағалар барда өзіңдей елді ойлаған,
Мен­-дағы тәуекелге бел байлағам.
Бірімін көп қазақтың қоныс теуіп,
Сарыарқа – көңіліңді кең жайлаған.
Адамсың құдай сүйіп мол жаратқан,
Қазына ұшан­теңіз сенде жатқан.
Қаншама ғасырларды шарлап қайттың,
Көлік қып қаламыңды жорғалатқан.
Ширығып сәттеріңде кейде ашынған,
Көшеді түйдек-түйдек ой басыңнан.
Қалпыңнан қарапайым айнымайсың,
Ұқсайсың шын жүйрікке бой жасырған.
Тапқаның таразыға тартылса бір,
Бөлекше тұрпатыңды халқың таныр.
Тарихтың тереңіне бойлап кеткен,
Сен де бір қасиетті алтын тамыр.
Тұрғанда толқын атып заман бүгін,
Тілеймін сол тамырдың амандығын.
Жарқырап жан дүниең кетеді екен,
Адамға түсіргенде адам нұрын!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ардакүрең

  • 0
  • 0

Әр сағаты ғұмырдың – кісіге сын,
Жайымызды айтпай-ақ түсінесің.
Көңіліміз кей уақыт күңгірт тартса,
Көңіліңнің сәулесін түсіресің.

Толық

Жауласпа

  • 0
  • 0

Жауласпа жалғыз ауыз сөзге бола,
Жараспас тарақ ұстап таз балаға.
Құйрығың бір-ақ тұтам шолтаңдаған,
Күпсініп көрінгенмен көзге ғана.

Толық

Қара тастан ұн тартып

  • 0
  • 0

Өлеңімнің жолын жапты, дөңбек тастап әлдекім,
Тоған бұзар тасқын сөзім бұлқынады ал менің.
Тағдырымның кіріптар ғып қойғанын­ай тақысқа,
Тақуадай тұқырайған астындағы сәлденің.

Толық

Қарап көріңіз