Өлең, жыр, ақындар

Көзімді көкке ашып

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 350
Көзімді көкке ашып,
қарағаным пыр-пыр етіп ұшқан сайын,
соңында тұрып қалам
аспанның қай шетіне самғар екен деп...

Құстар – көзімнің қарашығы;
үстіңнен ұшып бара жатқан құстар легін ұшыратсаң,
онда біл,
мен саған көз салып тұрғанымды...

Тіпті, көз ілсем де,
құстар ұшып бара жатады
жаным аспанында,
тоңған құстар қалықтап бара жатады.

Жылы жаққа ұшқан құстар
қайтарда
қауырсындарыңа жылылық іле келіңдерші
жанымның жаурауық аспанына...

Қарағаным –
құстар тізбегімен ұшып бара жатады,
әттең,
таудан аса бере
көзіме қайта оралатыны өкінішті.

Құстарсыз күзде,
Сенің қарағаның менің көзіме,
Менің қарағаным сенің көзіңе
самғап бара жатты...
Тиіспе,
қалықтасын,
жанарымыздың үркек құстары
бір-біріміздің жанымыз аспанында...
Тек, жауратып алмасақ етті...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырланған ғалам

  • 0
  • 0

Өшпейтінді қалайша өшіремін,
Ілеседі бұлттардың көшіне мұң.
Жаратқанның жаратқан туындысын,
Көшіремін өлең ғып, көшіремін.

Толық

Мейірім Гүлі

  • 0
  • 0

Біз –
жабырқаған,
ашыққан,
сырқат пендеміз...

Толық

Тығылып тамшылар бұл төске...

  • 0
  • 0

Тығылып тамшылар бұл төске,
Жиылып төгілер пәк моншақ.
Жас терек, бәйтерек, жүз отын,
Болашақ, бала шақ, шақтан шақ.

Толық

Қарап көріңіз