Өлең, жыр, ақындар

Көзімді көкке ашып

  • admin
  • 24.04.2024
  • 0
  • 0
  • 312
Көзімді көкке ашып,
қарағаным пыр-пыр етіп ұшқан сайын,
соңында тұрып қалам
аспанның қай шетіне самғар екен деп...

Құстар – көзімнің қарашығы;
үстіңнен ұшып бара жатқан құстар легін ұшыратсаң,
онда біл,
мен саған көз салып тұрғанымды...

Тіпті, көз ілсем де,
құстар ұшып бара жатады
жаным аспанында,
тоңған құстар қалықтап бара жатады.

Жылы жаққа ұшқан құстар
қайтарда
қауырсындарыңа жылылық іле келіңдерші
жанымның жаурауық аспанына...

Қарағаным –
құстар тізбегімен ұшып бара жатады,
әттең,
таудан аса бере
көзіме қайта оралатыны өкінішті.

Құстарсыз күзде,
Сенің қарағаның менің көзіме,
Менің қарағаным сенің көзіңе
самғап бара жатты...
Тиіспе,
қалықтасын,
жанарымыздың үркек құстары
бір-біріміздің жанымыз аспанында...
Тек, жауратып алмасақ етті...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Осы бір күз...

  • 0
  • 0

Осы бір күз жанарымда қалып қалды,
Үйретеді мұңайғанды, жабыққанды.
Қоңыр, әжім алақаны сәлем беріп,
Осы бір күз мені көріп танып қалды...

Толық

Туған жермен тілдесу

  • 0
  • 0

Қаға, қаға қанатымен шарықтайды,
Кеңдігінен кеңістіктің жалықпайды.
Қарғаның да, қыранның да аспаны бір,
Бірі төмен, бірі биік қалықтайды.

Толық

Сенің сөздерің

  • 0
  • 0

Сен маған «ойламаймын, ұмытамын» дегенсің,
Сен маған «өзге жанды жылытамын» дегенсің.
Сен маған «сағынбаймын, жыламаймын» дегенсің,
Сен маған «мұң алдында құламаймын» дегенсің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар