Қайраттың азасы

Жатырмын жазалаушы түрмесінде.
Жан ашыр жан табылмай тілдесуге.
Денемде сау тамтық жоқ, бауырларым,
Қайратың адам төзбес күн кешуде.

Жан қиям халқым үшін, қазақ үшін.
Жаралған жоқ шығармыз мазақ үшін.
«Рухым өлмесін» – деп, тіктім басты,
Бермеске ел намысын қайнап ішім.

Қайырмасы:
О-охоу, жарандар!
Күнәдан таза басым бар,
Жиырма бірде жасым бар,
Қасқалдақтай қаным бар,
Бозторғайдай жаным бар,
Алам десең, алыңдар!
Қайрат деген атым бар,
Қазақ деген затым бар.
«Еркек тоқты құрбандық»,
Атам десең атыңдар.

Желтоқсан құрбаны боп тектен текке,
Көкірек шерге толды, ыза, кекке.
Талатып ұл-қызыңды қасқыр итке.
Жазықсыз жанға батты соққы, тепкі.
Ел-жұртым уақыт жетті оянатын.
Жағдай жоқ енді бізде аянатын.
Жазықсыз жонымыздан таспа тіліп,
Жатыр ғой отаршылдық саясатың.

Қайырмасы

---