Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 515
Түнгі ұйқымда тербеткен кім,
Сағыныш па, жаңбыр ма?
Тым кешіккен бұл көктемнің,
Серті бар ма тағдырға?
Алабұртып жүрдім ұзақ,
Аяз қонған ауламда.
Таң атпайды қыстан ұзақ,
Селт етпейді баулар да.
Сен қайдасың сағынышым,
Қасіретім һәм ыстық.
Күйіп біткен жаным үшін,
Ояусың ба, жол үсті...
Саған құлпын ашқан жүрек,
Тек, сен өмір ғанасың.
Шер мүжіген қақпамды кеп,
Түбінде бір қағасың...
Тереземе
(Сыры кеткен),
Суретіңді мың сызар.
Түнгі жауын жуып өткен,
Жолдар саған ынтызар.
Мен де жаңбыр...
Аял болса,
Сүйер едім мың түнеп.
Мүмкін, сен бір оянғанша,
Өте шығам сіркіреп....

03. 03. 2013ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанда жеті қаз

  • 0
  • 0

Бөлмемді кезіп жүр ескі елес –
Есте жоқ жылдардан жұлынған қауырсын,
(Оны еске ап бір мезет бұл жүрек ауырсын...)
Ұлы бір тыныштық үстінде ұйықтайды сәбиім,

Толық

Александрия маягы

  • 0
  • 0

Шетсіз-шексіз мұхиттан аттап өтіп аласа,
Босағама келді үнсіз қартаң жүзді қараша.
Қабағында қорқыныш, әлде уайым,
Әлде мұң,

Толық

Мың жылдық сағыныш

  • 0
  • 0

Мендегі сол сағыныш – басталды күзден де ұлы,
Ескірген сол үміттен күдерін үзген жылы...
Қуарған жапырақтар!
Қақым жоқ қаралауға,

Толық

Қарап көріңіз