Өлең, жыр, ақындар

Түс

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 484
Түнгі ұйқымда тербеткен кім,
Сағыныш па, жаңбыр ма?
Тым кешіккен бұл көктемнің,
Серті бар ма тағдырға?
Алабұртып жүрдім ұзақ,
Аяз қонған ауламда.
Таң атпайды қыстан ұзақ,
Селт етпейді баулар да.
Сен қайдасың сағынышым,
Қасіретім һәм ыстық.
Күйіп біткен жаным үшін,
Ояусың ба, жол үсті...
Саған құлпын ашқан жүрек,
Тек, сен өмір ғанасың.
Шер мүжіген қақпамды кеп,
Түбінде бір қағасың...
Тереземе
(Сыры кеткен),
Суретіңді мың сызар.
Түнгі жауын жуып өткен,
Жолдар саған ынтызар.
Мен де жаңбыр...
Аял болса,
Сүйер едім мың түнеп.
Мүмкін, сен бір оянғанша,
Өте шығам сіркіреп....

03. 03. 2013ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Моншақ һәм Моно Лиза

  • 0
  • 0

Құстары үркек қанатын сілкіп,
Түстікке түнде түзеген бойын.
Тұратын қырда тұманын бүркіп,
Қараша шерлі ай – бұл менің айым.

Толық

Көктем романсы

  • 0
  • 0

Мұңға байлап қойды мені дала бұл,
Мұнартауға батып күн.
«Жылқы ішінде ұстатпайтын ала жүр...»
Киесіндей бақыттың.

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Боз мұнар үстінде бусанып билеген,
Бозамық ай, сен де талыққан шығарсың?
Тәкаппар жондарды қамырдай илеген,
Баспалап жетті үнсіз жезтырнақ шұбар түн.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар