Өлең, жыр, ақындар

Көктем күледі, Жаз қабағын ашып

  • admin
  • 07.09.2024
  • 0
  • 0
  • 318
Көктем күледі, Жаз қабағын ашып,
Бірақ менің жаным Күзге ғана ғашық.
Қоңырсалқын дидарын көрсем болды
Жүрегім соғады, көңілім тасып.

Боялады өңір қызғылт сары түске,
Сол сары түс кейде түсіп кетіп ішке,
Мазамды алады менің сағыныш болып,
Екі жүрек кенет бөлінеміз үшке.

Сол жүректе ерен болғанымен күш бар,
Жадырауға емес, жабырқауға құштар.
Алып кетсе ғой деп армандаймын сосын
Жылы жаққа кетіп бара жатқан құстар.

Құстар мені қайтсін көшіп жүрген шақта,
Жылы жақта көзі жәудірейтін жатқа.
Жер бетіне қыс кеп, кәрін төккен кезде,
Бала көктем ғана қалып қойса бақта.

«Сонда сен де, әй, құс, кетпес едің менен,
Солай болса сенің кетпесіңе сенем».
Сенетінімді айтып ұйқысырап жатсам,
Тоңазып-ақ қапты толықсыған денем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екі дүние жаннатында өлең бар

  • 0
  • 0

Екі дүние жаннатында өлең бар
Менің ғұмыр дерегімде өлең бар.
Туған Ақсу өзенімде өлең бар.
Сағыныш Намазшамова

Толық

Мұңым емес шығар, бәлкім, бір менің

  • 0
  • 0

Мұңым емес шығар, бәлкім, бір менің –
Төгіп-шаштық шіліңгірін шілденің.
Құс жолымен қайтып бара жатыр ма
Сағыныш Намазшамова

Толық

Гүрілдеп аспан

  • 0
  • 0

Гүрілдеп аспан,
дірілдеп тастар
жатқанда,
Сағыныш Намазшамова

Толық

Қарап көріңіз