Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • admin
  • 01.10.2024
  • 0
  • 0
  • 507
Көктемнің балғын күнінде
Жағаға келіп жаттым да,
Саусағым басы дірілдеп,
Атыңды жаздым ақ құмға.

Білмедің, бірақ сен оны,
Ол жайды ешкім білмеген.
Сол күні тентек жел қолы
Жасыра салған құмменен.

Қоштасып қырлар көп гүлмен,
Жер бетін қырау жапқанда,
Атыңды жазып кеттім мен
Алғашқы жауған ақ қарға.

Түспеді көзің оған да,
Саған да, бірақ жоқ өкпем.
Сол күні соққан боранда
Қар басып қалған кенеттен.

Гүл жапты талай белеңді,
Бұрқады талай ақ боран.
Атыңды сенің мен енді
Кеудеме жазып сақтағам.

Сақтаулы сонда бейнең мен
Сонау бір нәзік күлкің де.
Енді оны менің кеудемнен
Өшіру, сірә, мүмкін бе.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарғашым

  • 0
  • 0

Қарғашым - Сағи Жиенбаев
Қададың-ау, қарғашым, жанарыңды.
Еске салып балауса бала күнді.
Сен күліп ең, жадырап кең дүние,

Толық

Кең далам

  • 0
  • 0

Кең далам - Сағи Жиенбаев
Туған далам, сенің аппақ көп құсың
Кең дүниенің шарлап – сүзіп кетті ішін.
Бір жарқ етіп түспедім ғой көзіңе,

Толық

Арайлы Астанам

  • 0
  • 0

Арайлы Астанам - Сағи Жиенбаев
Аялап өсірдің, Алматым сүйіктім,
Аспандай мөлдірмін, асқардай биікпін.
Өзіңсің- көктемім, өзіңнен басқа бір

Толық

Қарап көріңіз