Кім біледі сезімнің шын көлемін?

Қапас түнде келе ме саяқ күдік?
Ай туғанда қанатын жаяды үміт.
Өзің болып самал да сыбырлайды,
Жүрегіме жүрегін таяп тұрып.

Өмір осы, өзінше алар даңқын,
Биігінде бақ болып жанар әркім.
Сен болмасаң, жыр жазар мына менің,
Қаламым да ұшталмай қалар, бәлкім...

Кім біледі сезімнің шын көлемін?
Бар жаныңмен жасайтын құн төлемін.
Сен алыстай бастасаң мына менен,
Жұлдыздың да жүзінен мұң көремін.

Жүйрік ой да шарлайды тәні терлеп,
Мен отырмын қиялмен бәрін емдеп.
Сен болмасаң, жанымда, білемісің,
Ауаның да мен жұтқан дәмі кермек.
Айгүл Қадыр

---