Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Майдандас досқа хат

Сырбай Мәуленов

Майдандас досқа хат

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2505
Уа, досым, олпы-солпы сол қалпыммын,
Мен үшін керегі жоқ зор даңқыңның.
Емеспін ефрейтор я сержант,
Өлеңнің қарапайым солдатымын.
Майданның кеткен бір кез оғы жыртып,
Бүгілген саусақтарым, қолым тыртық.
Түндерде тулап соғып тыншымайды,
Жүрегім жыр жолына болып ынтық.
Соғыстың кетсе де еріп суық қары,
Ол күнді жаным әлі үмытпады.
Сырқырап сала берер жаралы қол,
Ойнаса Алатаудың бұлттары.
Бірақ та зырылдаған жүйрік қалам,
Жырымды оятады ұйықтаған.
Кетеді күн еңкейіп бөлмеме кеп,
Қуатты шұғыласын құйып маған.
Демеймін жаралы едім, бітініп ем,
Демеймін барлығын мен бітіріп ем.
Сондықтан түндер бойы ой ұшады,
Бұрқырап темекінің түтінімен.
1956

Cырбай Мәуленов өлеңдері Майдандас досқа хат өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр жолы

  • 0
  • 0

Асқақты көңілім басылмай,
Өтеді шалқып уақытым.
Қанатын қағып лашындай,
Қасымда жүр бақытым.

Толық

Өсиет

  • 0
  • 0

Тұрмын алып бас киімді
Туысқандар қабырында.
Көздерімнен жас құйылды
Жаным батып ауыр мұңға.

Толық

Күн гимні

  • 0
  • 0

Әлденендей құпия сыр шертпектеп, Фашист лагері
Желмен ойнап күбірлейді көкпек тек.
Алақандай ақ қағаздың бетіне
Өлең жазып жатырмын мен етпеттеп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер