Өлең, жыр, ақындар

Майдандас досқа хат

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2794
Уа, досым, олпы-солпы сол қалпыммын,
Мен үшін керегі жоқ зор даңқыңның.
Емеспін ефрейтор я сержант,
Өлеңнің қарапайым солдатымын.
Майданның кеткен бір кез оғы жыртып,
Бүгілген саусақтарым, қолым тыртық.
Түндерде тулап соғып тыншымайды,
Жүрегім жыр жолына болып ынтық.
Соғыстың кетсе де еріп суық қары,
Ол күнді жаным әлі үмытпады.
Сырқырап сала берер жаралы қол,
Ойнаса Алатаудың бұлттары.
Бірақ та зырылдаған жүйрік қалам,
Жырымды оятады ұйықтаған.
Кетеді күн еңкейіп бөлмеме кеп,
Қуатты шұғыласын құйып маған.
Демеймін жаралы едім, бітініп ем,
Демеймін барлығын мен бітіріп ем.
Сондықтан түндер бойы ой ұшады,
Бұрқырап темекінің түтінімен.
1956



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңғырық

  • 0
  • 0

Шуылдаған бұлақтардың
Жаңғырығы бар менде.
Шайған дала қыраттарын
Жаңбыр үні бар менде.

Толық

Мүгілсін

  • 0
  • 0

Жүзің қызыл шырайлы,
Қарындасым Мүгілсін.
Боянбауың ұнайды,
Боянбай-ақ сұлусың.

Толық

Өмір өзегі

  • 0
  • 0

Көзге айқын шалынбайтын бір түрлі
Солтүстіктің көлдерінің көркіндей.
Сенде асқан сұлулық бар сүйкімді
Көрген адам тұра алмайтын елтімей.

Толық

Қарап көріңіз