Өлең, жыр, ақындар

Сарғайып таң атқан шақта

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2155
(Сәбитке)
Сарғайып таң атқан шақта,
Әлем әлі қалғыған.
Ақын ойы шартарапта,
Өтеді өмір алдынан.
Ол өзі мен өзі ғана,
Тауып алған көп қызық.
Шашырап күн көзі жаңа,
Көрінеді от сызық.
Алматының тап қасында,
Тігілгендей ақ отау,
Ұқсап шығыс қақпасына,
Асқақтайды Алатау.
Тау етегін тасалаған,
Таңғы тұман тұйықтап.
Жатыр ұябасар ғана,
Ұясында ұйықтап.
Толқыр таңғы самалменен
Қазақстан қырлары.
Самалменен тарар елең,
Тыңдар малшы құмдағы.
Терер ақын ерте, кеште,
Түнгі ойының жемісін.
Осылай ол еңбек етсе,
Арманы не ел үшін.
1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенбісің

  • 0
  • 0

Кезімде әлім кетіп қансыраған,
Сенбісің қасыма кеп хал сұраған.
Мен үшін қайғы шегіп өңің қашып,
Көзіңнен ыстық жастар тамшылаған.

Толық

Қызыл жыңғыл құшағында

  • 0
  • 0

Сонау бір алыс күндерде
Құшаққа алды бұл жерде:
Тізіліп тұрған тау көші,
Алғашқы күннің сәулесі,

Толық

Алшыңнан тұр да жүзге жет

  • 0
  • 0

Қолды-аяқты баладай,
Қарасаң шағын тұлғасын,
Жастарға туған ағадай,
Елуге кепті бұл Қасым.

Толық

Қарап көріңіз