Өлең, жыр, ақындар

Сарғайып таң атқан шақта

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2267
(Сәбитке)
Сарғайып таң атқан шақта,
Әлем әлі қалғыған.
Ақын ойы шартарапта,
Өтеді өмір алдынан.
Ол өзі мен өзі ғана,
Тауып алған көп қызық.
Шашырап күн көзі жаңа,
Көрінеді от сызық.
Алматының тап қасында,
Тігілгендей ақ отау,
Ұқсап шығыс қақпасына,
Асқақтайды Алатау.
Тау етегін тасалаған,
Таңғы тұман тұйықтап.
Жатыр ұябасар ғана,
Ұясында ұйықтап.
Толқыр таңғы самалменен
Қазақстан қырлары.
Самалменен тарар елең,
Тыңдар малшы құмдағы.
Терер ақын ерте, кеште,
Түнгі ойының жемісін.
Осылай ол еңбек етсе,
Арманы не ел үшін.
1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Той үстінде

  • 0
  • 0

Қыздыр тойды, құй шарапты,
Күмпілдет бір күй шанақты,
Сұңқылда, енді сұңқар жаршы,
Тыңдаушының айызы қансын,

Толық

Сұлтанмахмұт қабірінде

  • 0
  • 0

Көкірегіңді шер көміп,
Өлең болып өртеніп,
Жиырма жеті жасында
Кеттің, сабаз, ерте өліп.

Толық

Қайнекей

  • 0
  • 0

Қоясың кейде жөтеліп,
Жөтелді көше сен жүрген.
Келеміз сені көтеріп
Емханадан зембілмен.

Толық

Қарап көріңіз