Өлең, жыр, ақындар

Сарғайып таң атқан шақта

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2209
(Сәбитке)
Сарғайып таң атқан шақта,
Әлем әлі қалғыған.
Ақын ойы шартарапта,
Өтеді өмір алдынан.
Ол өзі мен өзі ғана,
Тауып алған көп қызық.
Шашырап күн көзі жаңа,
Көрінеді от сызық.
Алматының тап қасында,
Тігілгендей ақ отау,
Ұқсап шығыс қақпасына,
Асқақтайды Алатау.
Тау етегін тасалаған,
Таңғы тұман тұйықтап.
Жатыр ұябасар ғана,
Ұясында ұйықтап.
Толқыр таңғы самалменен
Қазақстан қырлары.
Самалменен тарар елең,
Тыңдар малшы құмдағы.
Терер ақын ерте, кеште,
Түнгі ойының жемісін.
Осылай ол еңбек етсе,
Арманы не ел үшін.
1957



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таулары жатыр баянның

  • 0
  • 0

Таулары жатыр Баянның
Көгінде сұңқар ақ бұлттар,
Жерінде Сұлтанмахмұттар,
Атамнан қалған аяулым —

Толық

Жалғыз мола

  • 0
  • 0

Жол бойында бір мола,
Тас бастырған біржола.
Елден ерек бір өзін
Қойып кеткен кім онда.

Толық

Жұлын көк

  • 0
  • 0

Толқынды сұлу жалы бар,
Желден жүйрік жұлын көк
Жайылып жүр жануар,
Көк шалғынды жұлып жеп.

Толық

Қарап көріңіз