Өлең, жыр, ақындар

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3612
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тартыс таңбасы

  • 0
  • 0

1
Суын тосып елге тұнық
Ортасында жас тоғайдың.
Жатыр Тобыл тербетіліп,

Толық

Берді ағаның сөзі

  • 0
  • 0

Отырдық таста тілсіз ұғынысып,
Жүректен жатты өлең бұл-бұл ұшып.
Көктемгі Копетдагтың көлеңкесі,
Көңілге ақ шуақ боп тұрды түсіп.

Толық

Төбемізден түсіп жатты алмалар

  • 0
  • 0

(Мирмухсинға)
Оңтүстікте әр үйде атыз-арна бар,
Солтүстікте көрмегендер таңданар.
Дос үйінің ауласында отырдық.

Толық

Қарап көріңіз