Өлең, жыр, ақындар

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3683
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Финляндия вокзалы

  • 0
  • 0

Мраморлы ақ жары —
Қорған алып
Қыста қарды жамылған жер жүзіндей.
Финляндия вокзалы —

Толық

Қуаныш

  • 0
  • 0

Қыстай жатқан сіресіп,
Аспаннан бір от шығып,
Жаңбырлы жел тұр есіп,
Күн күркіреп, көк шығып.

Толық

Қарындасым ханшайым

  • 0
  • 0

Көрем ала таң сайын,
Қарындасым Ханшайым.
Қашан барсам алдымда
Қаймақ қатқан бал шайың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар