Өлең, жыр, ақындар

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3385
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кішкентай адам

  • 0
  • 0

(Қазақстан Жазушылар одағы үйінің
вахтері Анна Степановна Коробкова
пенсияға шыққанда)
Алыпқа оны еш ақын теңеген жоқ,

Толық

Алматы жаңбыры

  • 0
  • 0

(Михаил Луконинге)
Алатау тартты баурына,
Алдыңа тосып таң нұрын.
Қарадың бақша-бауына,

Толық

Ардагер азаматтар

  • 0
  • 0

(Жазушылар одағында ескерткіш тақта ашылғанда)
Қызыл өрт, қырғын соғыстар,
Темір жел, қызыл от желдер,
Азынап ажал оғы ұшқан

Толық

Қарап көріңіз