Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Рудный қаласы

Сырбай Мәуленов

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3455
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Рудный қаласы өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ерейменнен ескен жел

  • 0
  • 0

1
(Сапаржан Хайдаровтың рухына)
Қанатын жайған тауларға ақ шуда бұлттар ақ жалын,
Сілкініп жалын қалғанда құяды жерге ақ жауын.

Толық

Бірінші класс

  • 0
  • 0

Бірінші класс, ыстықсың маған оттай,
Данышпан да кеткен жоқ саған соқпай,
Ақындар да кеткен жоқ саған соқпай,
Батырлар да кеткен жоқ саған соқпай.

Толық

Бір жұтым су

  • 0
  • 0

(Еске алу)
Жарақат ауыр, жан тәтті,
«Жалтарам,— деді,— жастық шақ».
Айнала орап жан-жақты,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер