Өлең, жыр, ақындар

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3533
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Теңіз жағасында

  • 0
  • 0

Қыз орамал бұлғайды,
Бара жатыр күн батып.
Қаспий теңіз шулайды
Толқынымен тіл қатып.

Толық

Гитарыңды ойнашы

  • 0
  • 0

Гитарыңның шектерінен
Ғажайыпты үн келер.
Жастық шақтың көктемінен
Жазғы тасқын жыр келер.

Толық

Клим ерді көргенде

  • 0
  • 0

Сұсың қара дауылдай,
Қаһарлы туған батырым.
Қазақтың Алатауындай,
Кеудеңе біткен ақылың.

Толық

Қарап көріңіз