Өлең, жыр, ақындар

Рудный қаласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3469
Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.
Болмайтын бұл арада тау атаулы,
Орнапты ақша таулар ақ отаулы.
Көтеріп болат қолдар қондырғандай,
Қақ жарып ортасынан Ататауды.
Жарылыс екпінінен дала айналып,
Көк түтін көмкереді маңайды алып.
Тұрады таң секілді қала үстінде,
Жалыннан алыс аспан арайланып.
Тот басып, тас боп қатқан тірлік тұнып,
Темірден бір өзгеше тіл ұқтырып.
Әр күні бұл қаланың балқиды отта,
Алдағы мың күндерді шынықтырып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Амудария — каспий

  • 0
  • 0

Айдалада, айналада
Ұйытқи соққан құм дауыл.
Аспанда күн қайнағанда
Қурап ұшар қырда гүл.

Толық

Алтын табақ жер беті

  • 0
  • 0

Торғын болып төгілген,
Көкжиекке ең шеті.
Толықсиды егінмен,
Алтын табақ жер беті.

Толық

Қош бол, қайран ардагерім

  • 0
  • 0

Алатаудың түнеріп төңірегі,
Бүкіл дала еңіреп егіледі.
Кеудеде бір бұлт атып найзағайын
Жаңбыр болып көзден жас төгіледі.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер