Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Зеренді

Сырбай Мәуленов

Зеренді

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 5094
Тауың көкке өрлетіп,
Тигізгендей төбемді.
Көліңменен тербетіп,
Көп туғыздың өлеңді.
Көне кітап бетіндей,
Жатқан тарих тас сайын.
Зерендінің көркіндей,
Жас қарағай, жас қайың.
Бір қиырың Жыланды,
Бір қиырың Қошқарбай.
Барлық таудың мұнары,
Басын саған қосқандай.
Толқыныңның келбеті,
Тау түсіндей көк мұнар.
Кең болса да жер беті,
Өзіңдей көл жоқ шығар.
Қарағайдың балтырын,
Қарғып сүйіп алыстан.
Күннің соңғы жалқынын,
Қағып алып жарысқан.
Жасыл толқын Зеренді,
Жасырындың сен неге?
Өзіңдей бір өлеңді,
Құя салдың кеудеме.
* * *
Тұрып алды сорғалап,
Жаңбырлы күндер айықпай.
Жатаған таулар қорғалап,
Жағада шөккен қайықтай.
Қабағын кештей жапты түс,
Күп-күңгірт түнек күнді ұрлап.
Аспаннан жауып ақ күміс,
Түскендей жерге сылдырлап.

Cырбай Мәуленов өлеңдері Зеренді өлеңі

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гитарыңды ойнашы

  • 0
  • 0

Гитарыңның шектерінен
Ғажайыпты үн келер.
Жастық шақтың көктемінен
Жазғы тасқын жыр келер.

Толық

Қуаныш

  • 0
  • 0

Қыстай жатқан сіресіп,
Аспаннан бір от шығып,
Жаңбырлы жел тұр есіп,
Күн күркіреп, көк шығып.

Толық

Ғазиз ана

  • 0
  • 0

Бір күні дүниеге қарадым мен,
Ну орман жатты өзен алабы кең.
Жайқалды қыз табиғат қызыл гүлмен,
Бәрін де жылытты күн жанарымен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Соңғы жоспарлар

Пікірлер