Өлең, жыр, ақындар

Байқоңырда

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2018
Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.
Нота жаттамай, әуезін ұқтың даланың.
Домбыра, қобыз - құлағында ойнап. Шанағын
Жүрекпен сезіп, тебіреніп сонау Қорқыттан
Күй тартып бердің, аман да жүрші, қарағым...
Жарықтың жалған екенін және білген бе?
Қорқыттай баба, Жақыпбай әкем іргеңде.
Жақсылық дегенді сезінбей кеткен жанды ая,
Жарық дүниеде сұраусыз өмір сүргендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тас емшегін идірген Алматының...

  • 0
  • 0

Жап-жаңа үй!
Есігінен аттаса мұң қаша ма?
Таусылмайтын ән сынды тыңдаса да,
Тас емшегін идірген Алматының

Толық

Сенің қара көздерің көп қадалып

  • 0
  • 0

Сенің қара көздерің көп қадалып
Жаулап алды сезімді. Неғыламын?
Шоққа шоқты салды ма оттан алып?
Өмір, қандай көп еді, о, ылаңың!

Толық

Көктонды

  • 0
  • 0

Беркімбай... басына ел шұбаған,
Телғара жаяулап... Пірадар.
Мұхаммед, Түменнің үйі -ол-
Көктонды. Жолаушы, тұра қал.

Толық

Қарап көріңіз