Өлең, жыр, ақындар

Байқоңырда

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2012
Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.
Нота жаттамай, әуезін ұқтың даланың.
Домбыра, қобыз - құлағында ойнап. Шанағын
Жүрекпен сезіп, тебіреніп сонау Қорқыттан
Күй тартып бердің, аман да жүрші, қарағым...
Жарықтың жалған екенін және білген бе?
Қорқыттай баба, Жақыпбай әкем іргеңде.
Жақсылық дегенді сезінбей кеткен жанды ая,
Жарық дүниеде сұраусыз өмір сүргендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күнделік

  • 0
  • 0

Жұбатсын сені кім келіп?
Біз бөлек өмір сүрмедік.
Қеудемде қалып бір әнің,
Өлеңмен жаздым күнделік.

Толық

Еркелеп тұрмын...

  • 0
  • 0

Көрінбедің деп жазғырма,
Мезгілі кеткен наздың да.
Батқан да Күнге сыр айттым,
Айта алмаған соң азғынға.

Толық

Күліп тұрмын

  • 0
  • 0

Мынау ғалам үн тұнған,
Сапырылысқан бір тынбай.
Өзімді алға жіберіп,
Күліп тұрмын сыртымнан.

Толық

Қарап көріңіз