Өлең, жыр, ақындар

Байқоңырда

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1998
Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.
Нота жаттамай, әуезін ұқтың даланың.
Домбыра, қобыз - құлағында ойнап. Шанағын
Жүрекпен сезіп, тебіреніп сонау Қорқыттан
Күй тартып бердің, аман да жүрші, қарағым...
Жарықтың жалған екенін және білген бе?
Қорқыттай баба, Жақыпбай әкем іргеңде.
Жақсылық дегенді сезінбей кеткен жанды ая,
Жарық дүниеде сұраусыз өмір сүргендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақтың тілі

  • 0
  • 0

Қазақтың тілі - анамның тәтті үні ол,
Елімнің көгінде нұр, шаттығы бол!
Ат жалы, түйе қомы -шайқалыпсың,
Қадіріңді байыпсыз қайдан ұқсын?!

Толық

Іздемеймін шындықты

  • 0
  • 0

Іздемеймін шындықты
Ол бар ма еді, кім көрген?
Жапырақта тұнған шық,
Күн көзінен ол да өлген.

Толық

Мен биікке салып едім ұямды

  • 0
  • 0

Өлтіре алмайды мендегі ешкім қиялды.
Қиялымнан Күн де бүгін ұялды.
Ағаштарда тұрған ұя құстікі,
Мен биікке салып едім ұямды.

Толық

Қарап көріңіз