Өлең, жыр, ақындар

Байқоңырда

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1954
Тереңге тартып барады мені бір тылсым,
Айта алмай қалсам қызыл да тілім қырқылсын.
Қорқыттың күйі баурайды мұңды сезіммен,
Лықсыған ойлар жарыққа солай ұмтылсын.
Нота жаттамай, әуезін ұқтың даланың.
Домбыра, қобыз - құлағында ойнап. Шанағын
Жүрекпен сезіп, тебіреніп сонау Қорқыттан
Күй тартып бердің, аман да жүрші, қарағым...
Жарықтың жалған екенін және білген бе?
Қорқыттай баба, Жақыпбай әкем іргеңде.
Жақсылық дегенді сезінбей кеткен жанды ая,
Жарық дүниеде сұраусыз өмір сүргендей.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн көтеріп жүрем ылғи кеудеме

  • 0
  • 0

...Бар, бар екен бақыт деген расында!
Ұқсайды екен бұрқасынға, жасынға!
Ол да мендей өркөкірек, өзімшіл,
Өзге нәрсе армандайды қасымда!

Толық

Жалғаннан жарық таппай

  • 0
  • 0

Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.

Толық

Қызыл көйлек

  • 0
  • 0

Күндерді сонау ойша кезгенім
Көлегейлесе жүзімді өзге мұң.
Бірге жүргенде айтушы ең ылғи
Ұнайды деп те қызыл көйлегің.

Толық

Қарап көріңіз