Өлең, жыр, ақындар

Бәріне күн куә, түн куә

  • 25.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3007
Ашуың толтырып ұртыңа,
Тентек жел, шашымды жұлқыма.
Ай батып кеткендей бір сәтке,
Ойланып тұрды да.
Ескіні еске алмау бір күнә,
Мүмкін бе өмірге ұмтыла?
... Түңіліп қайтемін өмірден
Түн куә бәріне, Күн куә.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір - елес, елеске алданамын

  • 0
  • 0

Өмір - елес, елеске алданамын.
Алданбасқа айтсаңшы, бар ма амалым?
Суға кеткен адамдай, өлеңім -тал,
Жағаға шығарар деп қарманамын.

Толық

Жалғаннан жарық таппай

  • 0
  • 0

Жалғанда кім бар бүтін арманы?
Байғұсты, бәлкім, шүкір алдады.
Қашатын мылқау, құса тірліктен
Өз еркімен еш құтыла алмады.

Толық

Отан - ана

  • 0
  • 1

Көздерімдей көлдерін мұң басқан.
Жапырағы желімен, даламен сырласқан.
Мүлгіп жатқан кеңістік, үнсіздік.
Туған ел. Не айтады түнгі аспан?

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар