Өлең, жыр, ақындар

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 1138
«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім,
Сақтай білмес, сұлуды күң етерін білмедім.
Өмір деген «кезекті» кәрілікке көнбейтін,
Көңіл деген, көктемгі гүл екенін білмедім.
Қуанышты сәттерім, тез өтерін, білмедім,
Басқан ізді «аңдушым», сөз етерін білмедім.
Алаламай аспаннан адамға ортақ қарайтын,
Күн дегеннің, құдайдың көзі екенін, білмедім.
Ғашықтардың жүрегі өрт екенін білмедім.
Өртке күйген ақындар ерте өтерін білмедім.
Өзіңменен өзіңді айтыстырған оңаша –
Өлең деген, жазылмас «дерт» екенін білмедім.
Көрінбейтін көзіме «жауларымды» білмедім,
«Бағасыздан» бағамды дауларымды білмедім.
Түпсіз ойдың түбіне сапар шегіп, өмірге –
Орала алмай, ес-түссіз ауырарымды білмедім.
Әр адамның тағдыры, түрлі екенін білмедім,
«Ақындарға» бұл өмір түрме екенін білмедім.
Жағалаулар арасын «аруақтар» жалғаған,
Ол дүние мен, бұл дүние, бірге екенін, білмедім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңырсалқын

  • 0
  • 0

Ән салқын, айналаның салқын бәрі,
Тірліктің алдамайды жарқылдары.
Өмірдің бұрқылдаған қазанында
Қайнаған ойым неге салқындады?

Толық

Өмір дегенің өтпелі, осы-ау демесін

  • 0
  • 0

Өмір дегенің өтпелі, осы-ау демесін,
Арманыңның аударма асау кемесін.
Бұлт қаласын аспанның жарып өтіп,
Жұрт қарасын жүзіңе, қашан келесің?

Толық

Ақ жүзіме «айнадан» көп қарадың

  • 0
  • 0

Ақ жүзіме «айнадан» көп қарадың,
Өмір деген сияқты көкпар, ағын.
Түс көргендей күй кешіп жол үстінде,
Сағыныштың сары бұлтын бетке аламын.

Толық

Қарап көріңіз