Өлең, жыр, ақындар

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 1078
«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім,
Сақтай білмес, сұлуды күң етерін білмедім.
Өмір деген «кезекті» кәрілікке көнбейтін,
Көңіл деген, көктемгі гүл екенін білмедім.
Қуанышты сәттерім, тез өтерін, білмедім,
Басқан ізді «аңдушым», сөз етерін білмедім.
Алаламай аспаннан адамға ортақ қарайтын,
Күн дегеннің, құдайдың көзі екенін, білмедім.
Ғашықтардың жүрегі өрт екенін білмедім.
Өртке күйген ақындар ерте өтерін білмедім.
Өзіңменен өзіңді айтыстырған оңаша –
Өлең деген, жазылмас «дерт» екенін білмедім.
Көрінбейтін көзіме «жауларымды» білмедім,
«Бағасыздан» бағамды дауларымды білмедім.
Түпсіз ойдың түбіне сапар шегіп, өмірге –
Орала алмай, ес-түссіз ауырарымды білмедім.
Әр адамның тағдыры, түрлі екенін білмедім,
«Ақындарға» бұл өмір түрме екенін білмедім.
Жағалаулар арасын «аруақтар» жалғаған,
Ол дүние мен, бұл дүние, бірге екенін, білмедім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қанатын жайып қиялап ұшқан жас қиял

  • 0
  • 0

Қанатын жайып қиялап ұшқан жас қиял,
О дағы бір аңсаған тоят аш қыран.
Қанталап көзі, тінтеді жерді биіктен,
Тінтеді жерді, тұманды бауыр астынан.

Толық

Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім

  • 0
  • 0

Қайдасың, ыстық үміт, сазды әуенім,
Жанымды тынып қалған қозға менің.
Алсаңшы тағы да бір сілкіп-қағып,
Десең бұл бұйықпасын аз ғана өмір.

Толық

Сезінбеппін ауырлығын жүгімнің

  • 0
  • 0

Сезінбеппін ауырлығын жүгімнің,
Кешір, күнім, кеш те болса, ұғындым.
Барлық жанға түсіргім кеп сәулесін,
Жүрегімді қолыма ұстап жүгірдім...

Толық

Қарап көріңіз