Өлең, жыр, ақындар

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 1220
«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім,
Сақтай білмес, сұлуды күң етерін білмедім.
Өмір деген «кезекті» кәрілікке көнбейтін,
Көңіл деген, көктемгі гүл екенін білмедім.
Қуанышты сәттерім, тез өтерін, білмедім,
Басқан ізді «аңдушым», сөз етерін білмедім.
Алаламай аспаннан адамға ортақ қарайтын,
Күн дегеннің, құдайдың көзі екенін, білмедім.
Ғашықтардың жүрегі өрт екенін білмедім.
Өртке күйген ақындар ерте өтерін білмедім.
Өзіңменен өзіңді айтыстырған оңаша –
Өлең деген, жазылмас «дерт» екенін білмедім.
Көрінбейтін көзіме «жауларымды» білмедім,
«Бағасыздан» бағамды дауларымды білмедім.
Түпсіз ойдың түбіне сапар шегіп, өмірге –
Орала алмай, ес-түссіз ауырарымды білмедім.
Әр адамның тағдыры, түрлі екенін білмедім,
«Ақындарға» бұл өмір түрме екенін білмедім.
Жағалаулар арасын «аруақтар» жалғаған,
Ол дүние мен, бұл дүние, бірге екенін, білмедім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең

  • 0
  • 0

Мені ақын деп білмей-ақ қой, білмесең,
(Көкірегім – жұлдыз толы жыр кесем).
Жыр кесемді быт-шыт етіп кейде бір,
Өз-өзіммен күресіп көп күн кешем...

Толық

Болады бір жеңілісім, жеңісім

  • 0
  • 0

Болады бір жеңілісім, жеңісім,
Өлең құсым араласын ел ішін.
«Қандай сыйлық алдың?» - деп сен сұрама,
Жарық күннен артық сый жоқ, мен үшін.

Толық

Бір арман

  • 0
  • 0

Асулардан қаншама аман өттім,
Уақыт өзі бергендей маған екпін.
Көктемімді тойлауға шақырып бар
Достарымды келеді қонақ еткім.

Толық

Қарап көріңіз