Өлең, жыр, ақындар

Қапырық

  • 12.02.2021
  • 0
  • 0
  • 475
Қапырық ...
Қызыл күн қыр асты.
Беймазамын,
Жаралы жүректі кеулейді, жейді азабым.
Адамдар – алауыз, мен де бір – сары ала қаз,
Көңілім құлазып, қомсынам кей жаз әнін.
Шерменде – шеркеуде, сұңқылым ...
Шіліңгір шақ.
Қапамын тәңірім шаңқайға іліндірсе-ақ.
Таңғы шақ – шуақты шашатын,
Шын ғашықпын,
Қалардай көремін мәңгілік түнім құрсап.
Жібектей жүйкемді түтеді түйте тірлік,
Алжасып арандап, азаппен күй кетірдік.
Ақ сәуле таппайды саңылау құйылар бір,
Бітпейсің кедергі болатын өй, кесірлік.
Кетсем-ау шіркін-ай жоғалып, шағыл маңып,
Жан пенде жуымас Күн жақта бағым жанып.
Айналсам қызырға қара жер киесі боп,
Көре алмас, құр ғана сезінер қалың халық.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеспіріңді кескіндеген тым қатал

  • 0
  • 0

Кеспіріңді кескіндеген тым қатал,
Өседі ме аңызақты құмда тал?
Сексеуілдей қасіретті бейнесің,
Бір күлгенің, мұңлық анам, қымбат ал.

Толық

Тереземнен телміреді

  • 0
  • 0

Тереземнен телміреді
Түн дүлей,
Аңдып отыр қимылымды мүлгімей.
Далада – аяз,

Толық

О дүниенің қоңырсы исі жайлаған

  • 0
  • 0

О дүниенің қоңырсы исі жайлаған,
Түсініксіз көрінеді айналам.
Кейде – өлімін, кейде тірі күн кешем,
Бұ жалғаның жұмбақ қалар әй, маған.

Толық

Қарап көріңіз