Өлең, жыр, ақындар

Құдық

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2774
Шел қысып, күн күйдіріп,
Маңдайдан тер жосылған.
Жапан түзде бір құдық
Ұшырады тосыннан.
Құдық түбі құм тастақ
Су тұнып тұр мөлдіреп.
Шылбырды атып құлаштап,
Жұрт үстіне төнді кеп.
Шөл сусынға тапшы ұдай,
Бақыттай-ақ бұл нағыз.
Шыдамайды қайтсін-ай,
Тигенінше суға ауыз.
Жұрт ерінін жібітті,
Қалған әбден қаталап.
Кім қазса да құдықты,
Тигізді бір шапағат.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тас қалаушының жыры

  • 0
  • 0

Іздегенде алғашқы баспана адам,
Мен сонда сазды илеп, тас қалағам.
Менің ізім басталып тас үңгірден,
Менің ізім көрінген астанадан.

Толық

Октябрь — май

  • 0
  • 0

Шаңқай түсте шатұр-шұтыр тулап өрт,
Борап болып жөнелді ұйтқып тұнған көк,
Ленинге атылған оқ атылды.
Қайта айналып қырық бірінші жылда кеп.

Толық

Онкүндік соңында

  • 0
  • 0

Өзбекстан,тұрдың ақын жыры боп,
Жүректердің дүрс-дүрс соққан тілі боп.
Жанды біздің алдымызда түндерде,
Қызыл гүлдер әр төбенің күні боп.

Толық

Қарап көріңіз