Өлең, жыр, ақындар

Белоруссия

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1787
Қойныңа ендім құмартып,
Орманға толы өлкеңнің.
Түтіннен түсің мұнартып,
Сен кеше жанып өртендің.
Әкелді соғыс жұт-індет,
Шайқалды қоныс-жұрттарың.
Жер тұрсын көгің түтіндеп,
Өртеніп жатты бұлттарың.
Аспаннан басып еңсеңді
Айналды құзғын от бүркіп.
Ақ қайыңдар теңселді,
Ақ көйлегін оқ жыртып.
Жеріңде қаннан көл тұнып,
Көгінде тұрды ай қызыл.
Қөзіңді жасқа толтырып
Кеудеңді басты қайғы зіл.
Партизан болып түндерде
Атылдың оқпен аралас.
Жайқалған қазір бұл жерде
Тарихың сенің әр ағаш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоңырау қағылды

  • 0
  • 0

Қоңырау қағылып,
Жылжыды эшелон.
Сағымды жамылып,
Қалды артта неше жон.

Толық

Қайда жалғыз қарағай

  • 0
  • 0

Қайда досым, оқ тиіп,
Қара жерді қаусырған.
Қайда жалғыз қарағай
Қанжардай тіке шаншылған.

Толық

Үңгір

  • 0
  • 0

Көп пе, аз ба бәрі бір,
Бұл үңгірде жатты адам.
Табанының табы тұр,
Алғаш кіріп аттаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар