Өлең, жыр, ақындар

Белоруссия

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1727
Қойныңа ендім құмартып,
Орманға толы өлкеңнің.
Түтіннен түсің мұнартып,
Сен кеше жанып өртендің.
Әкелді соғыс жұт-індет,
Шайқалды қоныс-жұрттарың.
Жер тұрсын көгің түтіндеп,
Өртеніп жатты бұлттарың.
Аспаннан басып еңсеңді
Айналды құзғын от бүркіп.
Ақ қайыңдар теңселді,
Ақ көйлегін оқ жыртып.
Жеріңде қаннан көл тұнып,
Көгінде тұрды ай қызыл.
Қөзіңді жасқа толтырып
Кеудеңді басты қайғы зіл.
Партизан болып түндерде
Атылдың оқпен аралас.
Жайқалған қазір бұл жерде
Тарихың сенің әр ағаш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Паж немесе он бес жас

  • 0
  • 0

Жақында мен он бес жасқа шығамын,
Сол шат күнге жете ала ма шыдамым?
Ол күн мені әрі асырып тастамақ!
Жұрт ішінен ала бөліп ешкім де,

Толық

Суы осы нұраның

  • 0
  • 0

Шахтер нұсқап бір үйді
Кетті өзі бастап-ақ.
Көп екен өр, ылдиы,
Шамасы он баспалдақ.

Толық

Сөнбейтін жыр

  • 0
  • 0

Баяғыдай күн шашқан күмістерді,
Баяғыдай сырласқан шығыс желі.
Бірақ көзге түспейді тағы да бір
Өлең соққан заводтың жұмыскері.

Толық

Қарап көріңіз