Өлең, жыр, ақындар

Лермонтов үйінде

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1904
Алдында Кавказ аңғары
Отырды ақын көзінде от.
Осы үйде оның бар жаны,
Құйылды нәзік сезім боп.
Осы үйден бір үн ағындап,
Ораған таудың оябын.
Осы үйден бүкіл табиғат
Өзінің тапқан бояуын.
Тұрағын таппай жиһаннан,
Азаттық көксеп аңсаған,
Осы үйде ақын қиялдан,
Өмірге келді қанша адам.
Жүрегін мейлі таласа,
Тағдырдан тайқып қашқан жоқ.
Осы бір үйден аласа,
Көрінді ол елге аспан боп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Нарзан қайнары

  • 0
  • 0

Аспанның ақ бұлтын ап,
Жер астына сүңгіген.
Бұлақ болып бұрқылдап,
Атқылаған үңгірден.

Толық

Сағат

  • 0
  • 0

Сағат, сағат, тоқтап қалдың сен неге,
Тұрсың үнсіз ақын жатқан бөлмеде.
Сеніменен бірге тоқтап қалыпты,
Қайран жүрек соқпай кәрі кеудеде.

Толық

Жалғас жүрек

  • 0
  • 0

Жар едің жұмбақ жанды ашып,
Ант беріп қол ұстасқан.
Жүрегіміз жалғасып,
Тілегіміз ұштасқан.

Толық

Қарап көріңіз