Баяғы сөзің әлі есте
- 0
- 0
(Сейтжан Омаровқа)
Сұр шинельді киінген,
Соғыстың сонау жылдары.
Аспан мен жерді үйірген,
Ақын өлімі
Қара көйлек көк киіп,Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.
Аяды жауын тура атпай
Ақ болып жаны өлсе құл.
Жығылды бүгін тіл қатпай,
Дүниеге кеше берсе тіл.
Орман-тау қайда баяғы,
Алдында көздің жоқ түк те.
Үзілді өмірбаяны
Қойып бір өтті оқ нүкте.
Табиғат жоқтап жыршысын,
Қабағын түйді тұнжырап.
Найзағай тіліп бұлт ішін,
Күңіреніп тұрды күн жылап.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Табалдырық
- 0
- 0
Оның-дағы өзінше тілегі бар,
Оның да бар қуаныш-сүйініші.
Оның-дағы өзінше жүрегі бар,
Оның да бар сағыныш, күйініші,
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі