Өлең, жыр, ақындар

Гетенің емені

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2480
Ойнатып Гете өлеңді,
Құмарын жанның қандырған.
Бойлатып көкке еменді,
Мұра қып артқа қалдырған.
Болсын деген бұл емен,
Ну орманның патшасы.
Түбіне өзі түнеген,
Борандай бұрқап ақ шашы.
Сұлу орман бикеші,
Тапсын деген қанағат.
Құрыған жан жүйкесі,
Жатсын деген паналап.
Қасқая қарап емен тұр,
Жаңғырып жылда көктеген.
Үстінде қалқып өлең жүр,
Тілдесіп күнде көппенен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткен күндер

  • 0
  • 0

Талай бел, талай құба жонды басып,
Келемін алыс жерден мойны қашық.
Қарсы алды қалың орман қарт әжедей,
Елпілдеп дәті қалмай қойнын ашып.

Толық

Бозқырау

  • 0
  • 0

Ұзатқан соң құстарды,
Күз адымы қысқарды.
Ақ бораннан ат мініп,
Келіп жетті қыс қарлы.

Толық

Сырнайшының жыры

  • 0
  • 0

Айырбастамас алтынға,
Жастығым жалғыз несібем.
Еркелеп жасыл толқынға
Еділде еркін өсіп ем.

Толық

Қарап көріңіз