Өлең, жыр, ақындар

Гетенің емені

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2526
Ойнатып Гете өлеңді,
Құмарын жанның қандырған.
Бойлатып көкке еменді,
Мұра қып артқа қалдырған.
Болсын деген бұл емен,
Ну орманның патшасы.
Түбіне өзі түнеген,
Борандай бұрқап ақ шашы.
Сұлу орман бикеші,
Тапсын деген қанағат.
Құрыған жан жүйкесі,
Жатсын деген паналап.
Қасқая қарап емен тұр,
Жаңғырып жылда көктеген.
Үстінде қалқып өлең жүр,
Тілдесіп күнде көппенен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Зеренді

  • 0
  • 0

Тауың көкке өрлетіп,
Тигізгендей төбемді.
Көліңменен тербетіп,
Көп туғыздың өлеңді.

Толық

Ізгілік

  • 0
  • 0

Өзендер суын ұсынып,
Таратар нұрын күн бөліп.
Жаныңды орман түсініп,
Сыйлайды барсаң гүл беріп.

Толық

Еламан

  • 0
  • 0

Балалық шақтан бірге өстік,
Жалаңаяқ құм кештік.
Жарыстық жасыл желдермен,
Жапырақтармен тілдестік.

Толық

Қарап көріңіз