Өлең, жыр, ақындар

Комбайншының баласы

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2138
Арқасын аптап күн қарып,
Ақ жүзі желге тотыққан.
Еңбекпен дала суарып,
Ерлікке оны оқытқан.
Күректей алақаны да,
Саусақтары арбиған.
Бірақ та бала жанына
Жылуын жылдар мол құйған.
Әкесімен бір болған,
Шиырлап қиын жолды алыс.
Егінді қырда бірге орған,
Тигізіп талай қолғабыс.
Егінін орып даланың,
Басталған солай құт қадам.
Комбайншы боларын
Өзі де ол кез үқпаған.
Әкенің ауыр мінезі,
Саспайтын небір қиыннан.
Секілді өткір күн кезі
Бойына дарып құйылған.
Даланың осы күзінде,
Бидайды кешіп түн қатқан.
Моншақтап жаңбыр жүзінде,
Ұйқысын түнге ұрлатқан.
Арқасын аптап күн қарып,
Ақ жүзі желге тотыққан.
Еңбекпен дала суарып,
Осылай оны оқытқан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жығылды жаудың жалауы

  • 0
  • 0

Алынды Берлин қамалы,
Жұлдыздар шашты Москва.
Жығылды жаудың жалауы,
Төселді аяқ астына.

Толық

Михаил светлов

  • 0
  • 0

Қимаймын оны өлімге
Жүргендей ол Пиреней тауларында,
Италия көгінде,
Франция жерінде,

Толық

Күткенде

  • 0
  • 0

Қазақ бауы1 бұрышы,
Кездескем сонда еркеме.
Жалғасқан кештің бір ұшы
Созылып түннен ертеңге.

Толық

Қарап көріңіз