Өлең, жыр, ақындар

Көпір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2275
Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.
Шыдайды ол зілдей салмаққа,
Палуандай жатыр шалқалап.
Өлеңді, нанды ар жаққа,
Тасиды тынбай арқалап.
Жалғайтын екі жағаны,
Тартылған осы жол тыңнан.
Көтеріп бізді барады,
Көкала жалды толқыннан.
Тұтасқан көпір шартарап,
Тұтасқан көпір айнала.
Көпірлер бізді арқалап,
Апарар бір күн Айға да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маяковский

  • 0
  • 0

Өмір — мұхит кемесі күннің зырлар,
Ойға толы от қанат өтер жылдар.
Келер күндер жарқырар күмбезінде,
Маяковский шабытпен жазған жырлар.

Толық

Жеңешем монологы

  • 0
  • 0

Науша бойым бар еді —
Гүл өрімдей,
Қара көзім бар еді —
Қара көлдің түбегіндей.

Толық

Қайыңды

  • 0
  • 0

Сен туралы дерек жоқ,
Баяндайтын жайыңды.
Жалғыз қайың себеп боп,
Атандың ба Қайыңды!

Толық

Қарап көріңіз