Өлең, жыр, ақындар

Көпір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2459
Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.
Шыдайды ол зілдей салмаққа,
Палуандай жатыр шалқалап.
Өлеңді, нанды ар жаққа,
Тасиды тынбай арқалап.
Жалғайтын екі жағаны,
Тартылған осы жол тыңнан.
Көтеріп бізді барады,
Көкала жалды толқыннан.
Тұтасқан көпір шартарап,
Тұтасқан көпір айнала.
Көпірлер бізді арқалап,
Апарар бір күн Айға да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір өзегі

  • 0
  • 0

Көзге айқын шалынбайтын бір түрлі
Солтүстіктің көлдерінің көркіндей.
Сенде асқан сұлулық бар сүйкімді
Көрген адам тұра алмайтын елтімей.

Толық

Ертісте

  • 0
  • 0

Найзағайлы күрең түсте
Мейлі өзенде тұрсын дүлей.
Абай жүзген ұлы Ертіске
Кете алам ба бір сүңгімей?!

Толық

Күннің шығуы

  • 0
  • 0

Адыры тартып шағырмақ,
Көрінді таңда тау тұңғыш.
Қанаты от боп жалындап
Келеді жерде алтын құс.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар