Өлең, жыр, ақындар

Көпір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2472
Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.
Шыдайды ол зілдей салмаққа,
Палуандай жатыр шалқалап.
Өлеңді, нанды ар жаққа,
Тасиды тынбай арқалап.
Жалғайтын екі жағаны,
Тартылған осы жол тыңнан.
Көтеріп бізді барады,
Көкала жалды толқыннан.
Тұтасқан көпір шартарап,
Тұтасқан көпір айнала.
Көпірлер бізді арқалап,
Апарар бір күн Айға да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жермен сырласу

  • 0
  • 0

Уа, Торғай, тыңда мені, қымбатты анам,
Бала боп барсам аунап-қунап қалам.
Желіңе, толқыныңа, жаңбырыңа
Жасқанбай жанымдағы сырды ақтарам.

Толық

Сороть—пушкин өзені

  • 0
  • 0

Өлең-жырдың өзегі —
Міне, бұл Пушкин жері,
Сороть — Пушкин өзені,
Маленец — Пушкин көлі.

Толық

Рустави

  • 0
  • 0

Жанар таудай жатқан жонда атылып,
Жалынымен бұлттарды айдап сапырып,
Гудогімен ащы даусы жер жарып,
Рустави алды мені шақырып.

Толық

Қарап көріңіз