Өлең, жыр, ақындар

Көпір

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2505
Жоқ оған көктің бөтені,
Бұлттар да жайлы мекені.
Тұр оны бірдей көтеріп,
Жер менен аспан екеуі.
Шыдайды ол зілдей салмаққа,
Палуандай жатыр шалқалап.
Өлеңді, нанды ар жаққа,
Тасиды тынбай арқалап.
Жалғайтын екі жағаны,
Тартылған осы жол тыңнан.
Көтеріп бізді барады,
Көкала жалды толқыннан.
Тұтасқан көпір шартарап,
Тұтасқан көпір айнала.
Көпірлер бізді арқалап,
Апарар бір күн Айға да.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Рябина

  • 0
  • 0

Жазды күні ашылды,
Ой, рябина — қызыл моншақтар.
Жат көздерден жасырды,
Жан-жағынан қоршап тал.

Толық

Терек пен тал

  • 0
  • 0

Теректің ұрлап жалынын,
Кетсе де жылдар еңкейтіп.
Жанында жайып тамырын
Талдар тұр оны көркейтіп.

Толық

Донкихот

  • 0
  • 0

Жатар мезгіл. Көз ілмейміз сонда да
Кітап оқу қызық түнде – жатарда.
Дон Кихотты тұңғыш ашып толғана
Оныменен бір шығамыз сапарға.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар