Өлең, жыр, ақындар

Терезе – көз

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 5140
Үй дегенің — ұлы өмір
Бар қайғысы, шаттығы.
Үй дегенің — ұлы өмір
Бар жастығы, қарттығы.
Үй дегенің — өр өзен
Бір сұсты, бір жайлы өңі.
Кіп-кішкентай терезең —
Дүнкенің көз әйнегі.
Сол терезең таң көріп,
Әлемге көз жіберер.
Сол аркылы тау келіп,
Ай мүйізі тірелер.
Терезеңе шаң тұнса,
Жуар тамшы түн қатып.
Желпір терін артынша
Жапырақтар құрғатып.
Қарасаң түн кезінде
Терезе ақ тал түстей.
Терезеге — көзіңе
Тұрса жақсы шаң түспей.
* * *
Көктемде түстім тамшы боп,
Гүлдерің сенің өссін деп.
Сайрадым жазда әнші боп,
Көңіліңнен бұлттар көшсін деп.
Сағынып шулы көктемін,
Іздеді құстар жылы күн.
Қыста да сенен кетпедім,
Жанымның беріп жылуын
Санама мені жатқа бір
Қысылсаң маған хабар бер.
Болайын саған ақ жаңбыр,
Болайын саған самал жел.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бірақ сонда махаббатым

  • 0
  • 0

Кім сүртіп ед тамшы қанды,
Жаны ауырып өзіммен.
Елжіреп кім жасы тамды,
Қарақаттай көзінен.

Толық

Көл демі

  • 0
  • 0

От боп шарпып жел лебі,
Бу боп ұшты көл демі.
Түсті таңда
Бір шық боп,

Толық

Көктем көрінісі

  • 0
  • 0

Қара бұлт қарақұстай қанат қағып,
Алатау қатпар-қатпар қабаттанып,
Күңіренген күн астында қылт етеді,
От тілін найзағайдың жалап қалып.

Толық

Қарап көріңіз