Өлең, жыр, ақындар

Рустави

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1704
Жанар таудай жатқан жонда атылып,
Жалынымен бұлттарды айдап сапырып,
Гудогімен ащы даусы жер жарып,
Рустави алды мені шақырып.
Рустави қарағанда басқаға,
Грузияда жаңа туған жас қала.
Рустави — Грузияның сауыты,
Рустави — көк темірге астана.
Домна пеші тау-шойынды қылғытып,
Шомылдырып от ішінде сүңгітіп,
Ағызады қызыл-жасыл өзен қып,
Гүрілдейді сонда оған тіл бітіп.
Астауменен асау толқын жүгіріп,
Прокаттың саусағына ілігіп,
Ұшып жатыр бөлшек-бөлшек бөлініп,
Баяғы оты бойындағы суынып.
Отпен мұнда қарсы алады таңды жұрт,
Келешек боп оралады жаңғырық,
Рустави Руставели секілді,
От ақыны жанатұғын мәңгілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есентуки таңы

  • 0
  • 0

Табиғаттың бал бөбегі,
Ойнап көктің бұлтын атып,
Боз ат мінген таң келеді
Ала тозаң бұрқыратып.

Толық

Тұтқынның сөзі

  • 0
  • 0

Мен еліме оралдым,
Толып жатыр көргенім,
Жаны сірі адаммын,
Өлмедім мен, өлмедім.

Толық

Ақындардың аққуы

  • 0
  • 0

Сәкен, Сәкен!Осы есіммен,
Тебіреніп бүгін мен,
Келем Сәкен көшесімен,
Келем Сәкен жырымен.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар